Sharman: “Ambitie jonge Surinamers gebruiken door studiemogelijkheden”

Jaarlijks wordt er een beperkt aantal studenten toegelaten tot de Faculteit der Medische Wetenschappen. Veel studenten worden jaarlijks teleurgesteld als zij tijdens de selectieprocedure niet ingeloot worden en genoodzaakt zijn om een andere studie te volgen of om volgend jaar weer aan het lotingproces mee te doen. Volgens volksvertegenwoordiger Dewanchandrebhose Sharman is dit proces heel zenuwslopend. “Een lot bepaalt de toekomst van de kinderen die willen studeren en iets in de maatschappij willen worden. Nu zie je dat het lot ook bepaalt dat velen het niet halen. Dat is erg. Je ziet emoties losbarsten. Er zijn blije gezichten, maar ook gezichten die teleurstelling uitdrukken. Het is dus niet fijn kinderen op zo een manier teleurgesteld te zien”, zegt Sharman.
Beperkingen
“Er zijn beperkingen. Als je studenten in de geneeskunde wil opvoeden, moet je een ziekenhuis hebben, waar je de universiteit aan kan koppelen”. Het ziekenhuis moet een academische graad hebben, om de studenten te kunnen opvangen, begeleiden, en trainen tot volwaardige wetenschappers. In het Surinaams geval is dat het Academisch Ziekenhuis(AZ). “De situatie bij AZ is dat er weliswaar aanwezigheid van alle disciplines is, maar er is een tekort aan specialisten. Er zijn voorlopig dus niet voldoende middelen, en faciliteiten om meer studenten op te vangen en te begeleiden. Er moet misschien aan gedacht worden om ook andere ziekenhuizen te boosten en een andere status geven. Dat is niet zo makkelijk gedaan als gezegd. Wij hebben vooralsnog maar één Academisch Ziekenhuis en het ziekenhuis heeft limieten bij het opvangen van studenten”, vertelt Sharman.
In breder perspectief erover nadenken
We hebben in het land inderdaad weinig mogelijkheden om zoveel studenten te faciliteren. We moeten dus vanuit een breder perspectief, in een grotere setting, erover gaan nadenken om toch iets hieraan te doen. We weten dat we een chronisch tekort hebben aan artsen. Als je kijkt naar het gemiddelde aantal patiënten per arts, dan zijn wij ver boven de WHO normen. De WHO schrijft voor dat een arts ongeveer 2000-2500 patiënten op zijn lijst mag hebben. Wij hebben veel grotere aantallen. Ik zit in de RGD-setting waar wij met twee artsen 10.000 patiënten moeten behandelen. Dat betekent dat er per arts teveel patiënten zijn, zeker in de setting van de RGD. Hierdoor wordt de kwaliteit van onze zorg veel lager.
De behoefte voor artsen, en vooral specialisten is enorm. Eigenlijk moeten we van de ambitie van deze jonge Surinamers gebruik maken door ze inderdaad de mogelijkheid te bieden om te studeren. We moeten de opties bekijken”, meent Sharman.
Nadenken voor de toekomst
Luidop nagedacht noemt Sharman voorbeelden zoals het maken van afspraken met het buitenland en/of buitenlandse universiteiten om de studenten alsnog te kunnen accommoderen. “Hoewel de belangstelling bij deze groep groot is, kunnen wij vooralsnog niet veel er aan doen. Wij moeten voor de toekomst nadenken. We moeten de mensen niet meer op deze manier teleurstellen en iets anders laten worden waar ze geen belangstelling voor hebben. Als we het in het land niet kunnen, moeten we de buitenlandse mogelijkheden bekijken”, aldus Sharman.
Het aantal van de toelating is in 2013 bij ministeriele beschikking van 30 studenten opgetrokken naar 40 studenten. Dat is volgens Sharman al een tegemoetkoming. Van de 191 studenten hebben 40 een plek gehad.
Kavish Ganesh