In een open brief, die gisteren aan de President van de Republiek Suriname werd geschreven, hebben de Ambtenaren van Paramaribo Zuidwest hun beklag over Districtscommissaris Mike Nerkust gedaan. “Wij zijn allen ambtenaren verbonden aan het Commissariaat Paramaribo Zuid West en willen middels deze zaken onder uw aandacht brengen die mogelijk tegen de wet zijn en andere zaken die de werksfeer van het Commissariaat Paramaribo Zuid West ,erg negatief beïnvloeden. Hadden wij gedacht dat de situatie zou normaliseren, het lijkt integendeel dat de situatie aan het verergeren is. Het is namelijk zo dat Commissaris Mike Nerkust zich op ongepaste wijze gedraagt naar het personeel toe waardoor er nu een grote ontevredenheid bestaat met als gevolg een gevaar voor de dienstverlening. Behalve dat, zijn er nog andere zaken die het personeel demotiveren.
Hij weet niet te communiceren
Om te beginnen is de Commissaris onbeschoft, en hij grijpt elke gelegenheid aan om te bedreigen met overplaatsing naar andere afdelingen en districten en te vernederen. Voor wat overplaatsing betreft is artikel 20 van de Personeelswet duidelijk hoe overplaatsing plaatsvindt. Hij houdt geen rekening dat het Commissariaat een openbare plaats is en dat het niet past om met krachttermen te smijten naar het personeel. Het spijt ons te moeten zeggen dat hij niet weet te communiceren. Wij constateren dat de commissaris in een wereld van vrees leeft en dat hij bang is dat mensen hem met bovennatuurlijke krachten kwaad willen doen. Hierdoor vertrouwt hij niemand en reageert hij vaak zijn frustraties af, op een ongepaste en beschamende wijze op het personeel. Het is zelfs voorgekomen dat hij de gezondheid van het personeel ernstig in gevaar heeft gebracht op 7 juli. Op deze bewuste dag heeft hij 14 flessen creoline laten besprenkelen in het gebouw omdat hij de mening was toegedaan dat er geesten in het gebouw waren. Belachelijker kon het niet. Personeelsleden die hij niet wil hebben, worden met een terbeschikkingstelingsbriefje naar het Ministerie van Regionale Ontwikkeling gestuurd. Hij wordt echter teruggefloten door het Ministerie, dat aangeeft dat hij elke bevoegdheid mist om personen ter beschikking te stellen. De personen worden teruggestuurd door het Ministerie van Regionale Ontwikkeling. Het personeel wordt bedreigd met overplaatsing naar verre districten en wordt men voorgehouden dat dit al gesproken is met de heren Swamipersad en Hooghart en dat men dus nergens kan gaan om hun beklag te doen. Dit is ernstig omdat hij hier komt aan het recht van vereniging, van de werkende klasse.
Overwerk zonder vergoeding
Het is één en al bedreiging en onderdrukking, wat erg demotiverend werkt op het personeel. Voor het eerst zijn er zoveel overplaatsingen gepleegd door een commissaris, niet om het werk vlotter te laten gaan, maar de overplaatsingen zijn gepleegd om te gelden als strafmaatregel tegen ambtenaren die of kritisch zijn of waarvan de Commissaris denkt dat die zich met zijn privézaken bemoeien. Terwijl er nergens in de Personeelswet staat aangegeven dat er zonder vergoeding in de middaguren gewerkt moet worden, wordt je gedwongen in de middaguren te werken zonder dat er daartegenover een vergoeding staat.
Wij hebben geen moeite met werken, maar het kan niet zo zijn dat de Personeelswet met de voeten wordt betreden. Wij weten dat wij rechten hebben maar wij weten ook dat wij plichten hebben en zijn altijd bereidt onder goede omstandigheden te werken voor het land.
Wat ons ook hindert is dat er favoritisme wordt toegepast door de DC. Terwijl het gros van de ambtenaren wordt verplicht elke dag op het werk te zijn, hoeven anderen ten minste één keer per week niet op het werk te verschijnen. Het moet duidelijk zijn dat wij niet tegen de nieuwe aantrekkingen zijn omdat een ieder een stukje brood zoekt. Maar het moet wel gezegd worden dat heel veel van de oude groep ambtenaren, in geen jaren een bevordering heeft gekregen terwijl de nieuwe aantrekkingen in gelijke of hogere posities worden geplaatst. Vooral bij de bestuursambtenaren heeft het veel kwaadbloed doen gezet, omdat van de oude groep bestuursambtenaren wordt geëist dat ze de ambtenaren opleiding(IBAS) moeten volgen om in aanmerking te komen voor bevordering, terwijl de nieuwkomers niet eens weten dat er een ambtenarenopleiding bestaat.
Ook hier proeven wij rancune, omdat wij signalen hebben ontvangen dat de DC doet alsof hij het totale personeel voordraagt voor bevordering, maar achteraf lijsten stuurt waarbij personen moedwillig van de lijst worden gehaald. Als wordt gevraagd naar de stand van zaken wijst hij je een lijst die is opgestuurd, terwijl die lijst al lang door hemzelf is gecorrigeerd. Wij weten allemaal dat miljoenen is geïnvesteerd in het decentralisatieproces. Echter heeft deze Commissaris alle structuren kapotgeslagen. Zo wordt niet meer gebruik gemaakt van het digitale systeem dat bedoeld was om de dienstverlening te versnellen en laat hij afdelingen doodbloeden. Het financieel beleid is ook niet transparant. Niemand weet hoeveel het district per jaar krijgt en hoe de middelen zijn besteed. Wij hebben niet alleen het recht om te weten wat met onze belastinggelden gebeurt, maar er moet ook voorkomen worden dat er corruptie plaatsvindt. Besluiten worden gewoon opgedrongen. Er wordt niet eens met de staf vergaderd om de haalbaarheid van ideeën te bekijken. Het is een en al chaos op het Commissariaat. Hoor en wederhoor is een taboe voor deze Commissaris.
Eén van onze collega’s heeft hem op een nette en rustige manier gewezen op het schelden en schreeuwen op de gangen, door aan te geven dat hij een manager is en dat het niet past en netjes is, om door de gangen te schreeuwen. Echter heeft dit niet mogen baten. Deze collega is van de ene op de andere dag overgeplaatst naar een andere afdeling zonder aan te geven wat de bedoeling is. Wij weten echter beter omdat dit de handelwijze is van deze Commissaris als hij je wilt straffen. Wij ontkomen niet aan het gevoel dat de personeelswet op een heleboel gebieden wordt geschonden en willen daarom vragen een serieus onderzoek te laten instellen”.
De briefschrijvers stellen verder “het spijt ons dat wij uw kostbare tijd moeten gebruiken, maar omdat dc Nerkust niet voor rede vatbaar is, hebben wij geen andere keus. Het lijkt ons dat hij niet weet om te gaan met macht. Echter de maat is nu vol en het is beter dat wij nu aan de bel trekken omdat wij alle rust nodig hebben in dit land. Wij vertrouwen erop dat u goede notitie zal nemen van ons schrijven en de nodige maatregelen zult treffen zodat de rust wederkeert binnen Paramaribo Zuid West en zijn ten alle tijde beschikbaar voor nader uitleg”.
