Volgens Ronny Asabina van de coalitiepartij BEP heeft president Desi Bouterse tijdens zijn inauguratie klare taal gesproken. ‘De boodschap van de president naar de samenleving was vrij duidelijk. Ik zie het primair als een wake-up call’, zegt de voormalige parlementariër. ‘Dit regeerteam straalt optimisme uit en dat biedt relatief hoop.’ Asabina onderkent dat de startpositie van kabinet Bouterse-Adhin niet identiek is als die van de regering Bouterse-Ameerali. ‘Ten tijde van het vorig bewind waren wij bespaard gebleven van de zogenaamde wereld- en financiële crisis en keken wij niet aan tegen een sombere financiële startpositie. In belangrijk mate hadden wij dat te danken aan moeder aarde. Die crisis trof ons namelijk niet, omdat de inkomsten uit onze grondstoffenexport meer dan verwacht waren gestegen. Ook moeten wij niet over het hoofd zien dat onze banken minder vervlochten waren met het internationale bank- en verzekeringswezen.’
Volgens Asabina is de situatie thans heel anders. ‘Het slecht nieuws is dat onze economie onder meer zwaar getroffen wordt door de kelderende grondstoffenprijzen, zoals van olie en goud. Critici en analisten voorzien geen herstel van deze markten op afzienbare termijn. De realiteit is dat investeerders onder druk van de niet rooskleurige situatie minder happig zijn om te investeren. Wij hebben geen andere keus, het is pompen of verzuipen, willen wij de problemen het hoofd bieden. We zijn zeker niet meer de braafste economie van de regio’, zegt Asabina. De grote uitdaging volgens de BEP’er is dat de politiek en het beleid niet tekort mogen schieten. ‘Ik hoop dat een ieder de boodschap van de president heeft begrepen. Vrij vertaald moet met de meeste spoed het pad van snel economisch herstel opgezocht en bewandeld worden. Dit moet plaatsvinden door fundamentele hervormingen, onder meer op macro-economisch en sociaal gebied. Het voorgaande betekent ook meer ruimte voor winstmaximalisatie en marktwerking, meer oog en oor voor milieu en de kwetsbaren in de samenleving. Kortom, er zijn haalbare ideeën en voorstellen genoeg, het enige wat ontbreekt is politieke wil.’
Asabina vindt dat we met efficiëntie, bezuiniging en besparing uit deze situatie zullen komen. ‘Wij zijn een samenleving die nog steeds denkt in termen van ‘winti wai lanti pai’. Met andere woorden hebben wij een mentaliteitsprobleem, dat mede gevoed en in stand gehouden wordt door de politiek en het daaraan gekoppeld beleid. Het zal dan ook een hele klus zijn om die noodzakelijke mentaliteitsombuiging en bewustwording op gang te brengen en of te implementeren. De motor van je auto niet onnodig laten draaien, computers en lichten uit aan het eind van de dag, onnodig gezond en veilig drinkwater door het toilet spoelen. Met andere woorden besparen op benzine, de elektriciteits- en waterrekening is niet iets wat wij van huis uit meekrijgen, wij staan er niet bij stil.’
Asha Gajadien-Bhagwat
