Wie denkt dat de huidige crisis een tijdelijke is die vergist zich. Op de golven van de ontwikkelingshulp en de hoge prijzen voor grondstoffen zoals aardolie hebben wij gedurende de regeerperiode van het Nieuw Front en van Bouterse 1, de illusie gehad dat we op weg waren naar de status van een Middle Income country. Het was zeilen op een spiegelgladde zee. Alle regeringen die konden teren op hoge inkomsten uit minerale rijkdommen zitten nu in problemen. Venezuela, Brazilië, noem maar op. Petrobras zit in de gevarenzone net als onze Staatsolie. Deze landen zijn geregeerd geworden door politici die bekwaam waren in slechts één ding: geld uitgeven, let wel andermans geld uitgeven en er voor zorgen dat er veel daarvan op de eigen bankrekening terechtkwam. Er is niets gedaan aan diepte-investeringen, aan sectorale diversificatie en het duurzaam verhogen van de verdiencapaciteit van de economie. Kortom de crisis is te wijten aan hun eigen onbekwaamheid om het land te regeren dan wel om de economie te kunnen managen.
Wij hebben politici die het land uit het hoofd besturen, we zijn daarmee terug in het Flintstone tijdperk. We hebben niets gehad aan de blah blah blah politici van de afgelopen 60 jaar. Hun morele kwaliteiten zijn ronduit slecht, velen zijn niets anders dan Tribalisten, Stamhoofden, en zakkenvullers. Zij horen niet thuis in een natiestaat.
U moet zich voorstellen dat uw auto geen handrem heeft, ook geen voetrem heeft, ook geen benzinemeter heeft, ook geen snelheidsmeter heeft, hoe ver denkt u dat u met uw auto gaat komen. Zo wordt Suriname bestuurd, na de onafhankelijkheid zijn de genen hun werk gaan doen, alles wat men geleerd had is men vergeten, de spaken worden dus weer uit het wiel gehaald, wij gaan terug naar Timboektoe, Afrika wij komen eraan. Het planbureau is ontmanteld, ontwikkelingsbanken zijn op sterven na dood, er is geen ontwikkelingsbeleid, het enige wat er is, is consumptie en consumptie. Dan moet u weten dat de institutionele versterking van onze economie (de landbouwbank de Nationale ontwikkelingsbank het planbureau, et cetera) te danken is geweest aan de Lachmon Sedney regering, en zeker niet aan de vrienden van Misiekaba, die wisten nog niet eens hoe ze cassave moesten planten.
Suriname is structureel zwaar ziek.
Sinds 1960 wordt er gewezen op het grote ambtenarenapparaat, (E.H. Jonkers, Enkele facetten van de economische ontwikkeling van Suriname). Creoolse politici zijn van meet af aan begonnen het ambtenarenapparaat te vullen met mensen die op hun lijken.
Het overheidsapparaat is een parasitair apparaat geworden en bestaat grotendeels uit mensen die niet weten wat werken is, dan wel uit mensen met onvoldoende capaciteit om te presteren. Met het beëindigen van het tweede vijfjarenplan is er ook een eind te komen aan de planmatige sociaaleconomische ontwikkeling van het land. Sinds 1975 heeft de Surinaamse overheid haast alle besparingen aangewend voor consumptie en niet voor productie.
Efficiënte allocatie van middelen is uit den boze. Met als gevolg een eindeloze rij van mislukte projecten. Men heeft geld letterlijk over de balk gesmeten. Immers mijn mensen moeten ook in grote auto’s rijden en in grote huizen wonen evenwel zonder te presteren. Consultants worden gehuurd en projecten worden beoordeeld op basis van incompetentie, de uitbreiding van de staatsolieraffinaderij is een goed voorbeeld van incompetentie. Miljarden Amerikaanse dollars zijn zo over de balk gesmeten dankzij incompetentie. Er is een eind gekomen aan de institutionele versterking en uitbreiding van de economie. Slechte planning of geen planning en politisering van het overheidsbeleid en het overheids apparaat maakt dat we nu compleet failliet zijn.
Corruptie voert de boventoon en heeft het complete sociaaleconomische bestel geërodeerd. Wij zitten met een politieke klasse die moreel ethisch qua deskundigheid en professionaliteit, karakter en mentale instelling compleet failliet is. Iedereen zoekt naar een methode om een Njang te maken. Prestatiegerichtheid is er niet.
Slechte arbeidsethiek overheerst, niet iedereen wil zich volledig inzetten. Mensen moeten weten dat wie niet gaat werken die gaat op deze aarde niet lang bestaan. De carrying capacity van de aarde is allang gepasseerd. Wie geen nuttige bijdrage levert aan de maatschappij maar een last is voor de maatschappij die wordt expendable. Zo is Haïti een last voor de internationale gemeenschap, willen wij Haïti volgen? Want iedereen werkt, iedereen verdient zijn brood met werken in deze hele kosmos. Voor mensen die een trauma hebben van hard werken, van werken in de zon omdat ze bang zijn dat ze zwart gaan worden is er geen plaats op deze planeet en ook niet in deze kosmos. En de blanke mensen hebben gelukkig geen last meer van het arme negertjescomplex dus het uitmelken van hun schuldgevoelens gaat ook niet meer. In retro perspectief ware het beter geweest om het land te verdelen dan wel om er een federale staat van te maken. Zo gaan we niet ver komen als het kiesstelsel mensen bevoordeelt die alleen maar willen billenpoetsen. In het zweet uwer aanschijns zult gij uw brood verdienen!!
Richard B. Kalloe
