Plannen op lange termijn maken, ze op minder lange termijn maken, zien in een groot perspectief, afwegen van consequenties, zijn steeds weer de sterkste zijde geweest van achtereenvolgende voorzitters van de momenteel in een verkiezingsstrijd verwikkelde NPS. Of deze trend voortgezet zal worden, weten wij niet. Dat ligt verborgen in de toekomst. In elk geval hebben wij het niet anders gekend. Deugden worden de bovenaangehaalde eigenschappen in de deskundige wereld genoemd. Wij brengen u in herinnering de namen: Van der Schroeff, Pengel, Aaron en Venetiaan. Met Rusland of Fernald aan het roer hopen wij dat het niet anders zal gaan. Het zit de partij – om het maar zo te zeggen – in de genen. Dat moet het verschil uitmaken!
Ook de dyugu dyugu, de beroering, die gewoontegetrouw vooraf gaat aan de hoofdbestuursverkiezingen in dit kamp, is eveneens te danken aan de genen van de partij. Het kan daar bij Groen Dyari heus niet anders. Zo is het vanaf het prille begin geweest en zo zal het tot in lengte van dagen blijven. “Groei te midden van beroering†(R. Nooitmeer).
Waar mensen samen werken, zullen er altijd verschillen en zelfs ernstige verschillen voorkomen. Een normaal verschijnsel overigens. Botsingen van meningen in de verschillende stromingen die nagenoeg in alle partijen voorkomen, is een must. Vaak genoeg leiden die verschillen en botsingen uiteindelijk tot het beoogde doel.
Het is bekend dat bij het einde van een strijd de teleurstelling van een verliezende partij vaak tot onbeheersbare gedragingen kan leiden. Belangrijk is dat deze verschijnselen met de tijd gaan afnemen in sterkte om uiteindelijk volkomen te luwen. Ook bij de overwinnaar kunnen ongewenste gedragingen zich voordoen, die eveneens zelfs sneller dan de andere tot het verleden gaan behoren. Dit naarmate de overwinningsroes gaat tanen.
De dyugu dyugu’s hebben tot nog toe niet geleid tot enige twijfel of een aanmerkelijke kloof in de ideologie van de partij. En dat is prijzenswaardig te noemen. De geuite beschuldigingen aan het adres van een serieuze kandidaat-voorzitter zijn weliswaar wel van ernstige aard geweest, maar de vrijwel rustige wijze waarop het verweer is gepareerd, kan niet met goed fatsoen onvermeld blijven. De naweeën daar gelaten zijn voorspelbaar van de kaart geveegd en wordt naar het schijnt niet zonder spanning op het eindresultaat in de maand juni gewacht.
Er zijn intussen aanwijzingen dat het nieuw aan te treden hoofdbestuur van de NPS het ernstig verlangen koestert Suriname uit het avontuur te halen, waarin de partij meent dat een deel van de coalitie in ons Parlement het land dreigt te storten. In een alsnog officieel te formeren gedegen gezamenlijk plan met andere partijen van het Nieuw Front en de nu reeds bekende sympathieke partijen, zal deze geste – onafhankelijk van de beslissing van de rechter op 11 mei – ten uitvoer worden gebracht. Daarnaast zijn er ook nog andere symptomen, die suggereren dat er gunstige gebeurtenissen voor het land op til zijn.
Het leeuwendeel van de middenklasse – uit vrees voor het verlies van hun status – dat alle hoop op de NPS gevestigd heeft, mag in de naaste toekomst rekenen op normalisatie, dat betekent zoveel als terugkeer tot een staat waar wet en orde binnen de constitutionele organen en instellingen gewaarborgd zal zijn. Afgezien van deze aannemelijke belofte is er dan nog de groeiende politieke apathie van het merendeel van de bevolking met betrekking tot de menigvuldige uitbarstingen van kritiek op de gang van zaken. Na de reshuffling is het opnieuw van voren af aan beginnen met het wispelturig beleid dat de nieuwelingen in de regering zich eigen zullen moeten maken. En dat neemt ongetwijfeld weer tijd in beslag. Intussen stijgen de prijzen van eerste levensbehoeften in de buurt winkels vooral, zonder dat er na ernstige waarschuwingen sancties van overheidswege worden toegepast. De voorheen ijverig ambtenaren van HI kijken thans lijdelijk toe en houden zich bezig met privé zaken in stede van stil zitten. De mondelinge opdracht van de leiding is immers, laat de arme winkeliers met rust, de concurrentiestrijd onderling zal de prijzen doen dalen. Dit alles maakt dat de groep mofinawangs in stede van kleiner met de dag groter wordt.
Ondanks de druk van de internationale mensenrechtenorganisaties op de onjuiste, schandelijke en schaamteloze beslissingen van een toevallige meerderheid van ons hoogste College van Staat – indertijd door ons staatshoofd als poppenkast genoemd – blijft de ‘gevleugelde boodschapper’ van het staatshoofd, Prins Limbo, vertwijfeld nodeloos bezig. Betrokkene vermag nog steeds niet het onheilspellend teken aan de wand te merken. De schijnbare successen die uiteindelijk tot de val zullen leiden. Hij mist immers het vermogen zelf de meest vage aanwijzingen van waarheid te kunnen onderscheiden van duidelijke domme leugens uit zijn persoonlijk brein. Evenals zijn baas blijft hij zijn ogen sluiten voor het gevaar en zich laten bedwelmen door schijnbare successen. Hij blijft in de orde van nog niet eens een halfwas-handlanger- propagandist zich gedragen en helaas niet op het niveau van een gedegen opgeleide voorlichtingsambtenaar. De donkere wolken die zich langzaam boven hun hoofden samentrekken en een verontrustende omvang aannemen, worden evenmin door hem en de zijnen waargenomen.
Intussen is het eindresultaat van de reshuffling bekend. Ook is duidelijk geworden dat wie in de coalitie zich niet naar de wil van de leider van de Staat Suriname heeft gedragen bij de stemming van de omstreden Amnestiewet, als resultaat van de reshuffling buiten de boot is gehouden. Over het algemeen bekeken, zijn ministers sterk afhankelijk van het managementteam bestaande uit directeuren, onderdirecteuren en tenminste afdelingshoofden. Als dit team niet voldoet aan de eisen van de tijd en zich niet kan verenigen met de wisselende beleidsvisie van de regering, kan de minister nog zo bekwaam zijn, zijn beleid zal niet te zien of te merken zijn.
