Onlangs heeft het parlement met algemene 27 stemmen goedkeuring gegeven aan de wijziging van de Wet geldelijke voorzieningen van leden en gewezen leden van De Nationale Assemblee. Het lidmaatschap van De Nationale Assembee is geen voltijdse baan. Daarom ontvangt een parlementariër geen salaris, maar een vergoeding voor onkosten, ook wel schadeloosstelling genoemd. Een parlementariër ontvangt ongeveer SRD 16.000 bruto per maand
(SRD 8.000 schadeloosstelling, SRD 4.000 representatietoelage, SRD 3.600 autotoelage en SRD 400 andere toelagen). De parlementsvoorzitter ontvangt ongeveer SRD SRD 26.800 bruto per maand en de ondervoorzitter SRD 19.800. Een fractieleider van een partij met 10 leden en meer ontvangt SRD 17.200 bruto per maand en fractieleiders van kleinere partijen ontvangen tussen SRD 16.200 en SRD 16.600. Een parlementariër mag bij de overheid dubbele functies bekleden (naast het DNA-lidmaatschap mag hij/zij een andere functie bij de overheid uitoefenen; voor die andere functie wordt hij/zij ook betaald en ontvangt dus tegelijk 2 salarissen). Parlementariërs hebben recht op 100 % pensioen bij een zittingsperiode van tenminste10 jaren, ongeacht de leeftijd.
Parlementariërs betalen geen pensioen- en ziektekostenpremie, wel belasting en AOV-premie. Parlementariërs krijgen wachtgeld; een DNA-lid dat niet herkozen wordt, krijgt vanaf het moment dat hij/zij geen DNA-lid meer is, levenslang pensioen. Bij een zittingsduur van tenminste 6 jaren gaat het pensioen direct in op het moment dat betrokkene geen DNA-lid meer is. De pensioenuitkering stopt met ingang van de dag waarop het gepensioneerd lid weer als lid van DNA optreedt.Voor een gewezen DNA-lid dat in totaal 5 jaren doch minder dan 6 jaren heeft gediend, gaat het pensioen in bij het bereiken van de 55-jarige leeftijd. Bij 5 “dienstjaren” is de hoogte van het pensioen 50%.
Een parlementaire commissie, onder leiding van DNA-lid Anton Paal, diende een ontwerpwet in die moest afrekenen met de speciale behandeling die assembleeleden hebben ten opzichte van de ambtenarij. Onlangs is de Wet geldelijke voorzieningen van leden en gewezen leden van De Nationale Assemblee gewijzigd. De wijziginghoudt o.a. in dat:
1. Parlementariers een pensioenuitkering krijgen als ze 55 jaar oud zijn.
2. Assembleeleden vanaf de komende samenstelling van het parlement ook 10% pensioenpremie moeten storten.
3. Een assembleelid dat een zittingsperiode achter de rug heeft, nog geen 55 jaar oud is en niet reeds in dienst is van de overheid, mag op verzoek in voltijdse dienst genomen worden in de functie van tenminste beleidsadviseur.
4. Een gewezen lid dat reeds 55 jaar oud is en geen recht heeft op pensioen, een onderstand (financiele ondersteuning) kan aanvragen, als het inkomen minder is dan 40 % van de schadeloosstelling van een DNA-lid. Dit geldt ook voor een gewezen lid jonger dan 55 jaar, dat door ongeval of ziekte arbeidsongeschikt is verklaard.
Met deze wijziging van de wet is de financiele positie van DNA-leden en gewezen leden veelal verbeterd, maar diverse zaken waarop er felle kritiek is geleverd vanuit de gemeenschap zijn niet aangepast, zoals:
1. De dubbele functies van parlementariers zijn gehandhaafd; het merendeel van de assembleeleden is ook ambtenaar. Deze parlementariers ontvangen dus twee salarissen en bouwen op beide plaatsen pensioen op.
2. Het voltijds maken van het lidmaatschap van De Nationale Assemblee is onaangeroerd gebleven.
Dat parlementariers pensioenpremie moeten betalen en pas op hun 55ste jaar pensioen gaan ontvangen, is zeer toe te juichen. Maar dat zij na 10 “dienstjaren” 100 % pensioen zullen ontvangen is bevoorrecht en onrechtvaardig. Ter vergelijking: een ambtenaar ontvangt immers na 35 dienstjaren “slechts” 70% pensioen. Ook het feit dat assembleeleden dubbele functies mogen bekleden bij de overheid (dubbele functies betekent dubbele inkomens en twee pensioenen) is met geen enkel argument goed te praten. Het is corruptie, gelegaliseerd door het parlement, dat zichzelf het hoogste college van staat noemt. De dubbele functies/inkomens van parlementariers is als een smet op naam van De Nationale Assemblee.De huidige parlementariers hebben zich niet willen verschonen van deze schandvlek. Het spreekwoord “wie het kruis heeft, zegent zichzelf” is hier goed van toepassing. Welke politicus praat erover om deze vorm van corruptie uit te roeien?
Wij geven de koloniale overheerser (blanken) de schuld van eeuwenlange uitbuiting, maar een eerlijke en kritische kijk op onze eigen situatie na de onafhankelijkheid noopt ons te oordelen dat het Surinaamse volk door haar eigen politieke leiders wordt uitgebuit. Het enige verschil tussen de periode voor en na onze onafhankelijk is dat wij voordien door blanken werden uitgebuit en daarna door onze eigen mensen. Dit is een grote blaam aan het adres van politici. Ik spreek de hoop uit dat onze parlementariers eindelijk voor een eerlijk en rechtvaardig beloningssysteem voor DNA-leden zullen kiezen. Dat zal hun vergezakte imago enigszins opvijzelen. Het besluit van politiecommissaris Krishna Hussain Ali- Mathoera is in dit opzicht zeer toe te juichen. Hopelijk leidt haar besluit tot een sneeuwbaleffect. Ook de afspraak die de VHP intern heeft gemaakt dat haar gekozen DNA-leden hun andere baan bij de overheid moeten opzeggen, geniet veel respect. Het gaat andere politieke partijen ook sieren als zij deze afspraak met hun DNA-kandidaten maken.
Jack Mohanlal ([email protected])
