De Wet van Murphy

dblogoEdward A. Murphy leefde van 1918 – 1990 en was van beroep ruimtevaartingenieur. Hij beweerde het volgende: ‘If there’s more than one way to do a job and one of those ways will end in disaster, then somebody will do it that way” (als iets mis kan gaan, dan gaat het ook een keer mis). Deze situatie heeft ook plaatsgevonden bij de grote vliegtuigcrash van de Germanwings vlucht 9525 in de Franse Alpen op 24 maart 2015 door de copiloot Andreas G. Lubitz toen hij zich alleen had opgesloten in de cockpit. In zijn zelfmoordpoging nam hij 149 onschuldige passagiers mee. Althans zo wordt vooralsnog beweerd. De tweede zwarte doos is ook al terecht en we weten vrijwel zeker dat Lubitz deze lugubere daad bewust heeft gepleegd. Nu zijn veel vliegmaatschappijen ertoe overgegaan om altijd minstens twee personen in de cockpit plaats te laten nemen als één van de piloten zich om een bepaalde reden moet verwijderen. Om veiligheidsredenen mag je tegenwoordig als passagier niet meer in de cockpit komen. “De goeden moeten altijd onder de kwaden lijden”. Nu pas zou je dan denken, kon het niet eerder! Hopelijk dat de SLM net als de KLM er al toe is overgegaan om eveneens voor deze situatie te kiezen in al haar vliegtuigen.
De Surinaamse politiek
Wij merken in de partijpolitiek op weg naar de verkiezingen van 25 mei 2015 dat een combinatie heeft gekozen er alleen maar te gaan voor regeermacht. Een bepaalde leider moet per se president worden: koste wat het kost. De huidige coalitie is uit elkaar gegaan en de NDP treedt alleen de verkiezingen tegemoet. Net als bij de voorgaande verkiezingen wordt er flink gescholden op de NDP. Gelukkig wordt er deze keer niet te ver achteruit gekeken. Bijna niets is de afgelopen periode goed gegaan! Deden ze het daarvoor dan beter, vraag ik mij af. Zelfs de Governor van de Centrale Bank wordt negatief besproken door lieden die speciaal hiervoor uit het buitenland zijn gehaald. Alsof zij het veel beter kunnen! Het moet mij van het hart dat helaas alle regeringen misbruik hebben gemaakt van de staatskas. Noemt u mij één regering op die alleen maar aan het arme volk heeft gedacht en goede voorzieningen heeft gecreëerd. Ik denk dat de teller dan op 0 blijft steken. Aan de kandidatenlijsten merken we ook dat er nauwelijks politieke partijen zijn die echt voor vernieuwing gaan. Noch voor verjonging! Het zijn allemaal oude mannen die gepromoot worden door deze of gene. Sommige partijen hebben het klaargespeeld om met een partijraad in een besloten vergadering de kandidatenlijst goed te keuren. Het congres is niet geraadpleegd! Overigens is in bijna elke democratische partij het congres het hoogste orgaan. Sommige personen zijn gekandideerd om voor een vierde termijn zitting te nemen in de DNA. Dat is doorstroming en democratie in Suriname! De vraag is of de Wet van Murphy hier niet van toepassing is. Eens moet het toch verkeerd gaan zoals sommige analisten al voorspeld hebben. De volgende vraag die zich nu opdringt is: “Wil men zo de corruptie bestrijden?”. Of wordt het volk voor de zoveelste keer niet voor de gek gehouden. Behalve de onnozelen van geest, want die verdedigen alles en zijn niet meer in staat om kritisch na te denken. Wat we eveneens merken, is dat bijna alle partijleiders ook lijsttrekker zijn. Wellicht zullen zij – in tegenstelling tot de huidige situatie – hun functie als bestuurder van een partij neerleggen, omdat de vereniging van twee functies hun onpartijdigheid niet garandeert. Dat is immers conflict of interest! Want daarmee begint eigenlijk de bestrijding van corruptie. Ik vermoed dat het in een logge politieke combinatie niet lukt om alle neuzen dezelfde kant op te laten wijzen. Waarschijnlijk komt er dan geen of een zwakke anticorruptiewet! Dat is zowel bij de regeringen Venetiaan als de huidige coalitie reeds bewezen. Ook hier is dan de Wet van Murphy van toepassing. Maar het allerergste vind ik dat overlopers die toen, tegen de algemene opinie in, gewoon voor de amnestiewet hebben gestemd, nu schaamteloos op verkiesbare plaatsen worden geaccommodeerd bij andere combinaties. Personen die eigenlijk samengewerkt hebben met hen die verdacht worden van schendingen tegen de mensheid. Is dat vernieuwing en respect voor de nabestaanden? Schandalig is dat! Dus al die partijleiders die lopen te schelden, moeten nu eens echt ophouden en in de spiegel kijken hoe integer ze handelen. En wat vindt u van lieden die personen van een bepaalde politieke partij verheerlijken en schelden op de partijleider of omgekeerd? Zijn zij niet bezig zichzelf voor de gek te houden? Ook hier gaat het in alle opzichten verkeerd! En verwacht u dat er voor 9 april nog iets gaat veranderen aan die kandidatenlijsten van de politieke partijen? Ik vermoed van niet!
Integriteit
Het verbaast mij niet dat de partij van Ramsoender Jhauw van Ping (Partij voor Integriteit, Nationale motivatie en Gelijke kansen) geen geschikte kandidaten kan vinden om die voor te dragen in de kiesdistricten waar hij wil meedingen naar de verkiezingen in mei. Wellicht dat zijn partij wel opkomt voor de belangen van de nabestaanden door de amnestiewet zodanig te wijzigen dat de verdachten van de massamoorden in december 1982 eindelijk worden berecht. Tot nog toe is geen enkele politieke partij daadwerkelijk opgekomen voor deze zaak. Wel voor hun eigen zakken! Na mei 2015 dient er ook een einde te komen aan de exorbitant hoge salarissen van politici. Het is een drogreden dat zij na hun werkzaamheden als minister of DNA-lid geen werk kunnen vinden. Helaas ken ik geen enkel voorbeeld van zo’n persoon. Als het straks weer van hetzelfde laken een pak wordt, is het beter voor een kleine partij te stemmen. De logge combinaties gaan alleen voor de winst (zetels) niet voor de principes en de zo vaak gepropageerde normen en waarden. Daarom dulden ze op geen enkele wijze kritiek, want het strooien van zand in de ogen van kiezers is een normale bezigheid geworden van politieke partijen in ons land. Ook hier geldt de Wet van Murphy; want de kruik gaat zo lang te water tot ze barst.
Robby Roeplall

error: Kopiëren mag niet!