‘Een dyugudyugu tussen padie-exporteurs en verwerkers onderling is er de oorzaak van dat de export van padie naar Venezuela achter raakt’, meent padieproducent Leakat Mahawatkhan. Volgens hem is er sprake van onenigheid tussen de padie-exporteurs en de verwerkers. ‘Deze ruzie is vele malen erger dan de ruzie tussen de NDP en de VHP’, aldus Mahawatkhan. ‘Bepaalde padie-exporteurs willen alleen padie exporteren en de rest mag niet. Dat is het probleem’, zegt Mahawatkhan, die ook lid is van de Vereniging van Rijstexporteurs en Verwerkers.
Nog geen enkele korrel padie in boot
Frappant is dat de boot die sedert zondag staat aangemeerd op de steiger in Nickerie ‘nog leeg is’. ‘Geen enkele korrel padie is ingeladen. Zondag is symbolisch een ton padie in de boot geladen. Minister Winston Lackin van Buitenlandse Zaken en Suresh Algoe van LVV waren daar op de steiger. Ik was ook daar’, vertelt Mahawatkhan. ‘De truck waarin de padie was vervoerd, bleef daar staan. Toen al de camera’s uit waren, is de ton padie weer uit de boot gehaald, in de truck geplaatst en weggebracht.’ Het betreft volgens de padieproducent een symbolisch startsein voor export van padie naar Venezuela, terwijl onderling een gevecht gaande is tussen de rijstexporteurs en verwerkers.
Exportprijs heel gunstig
De exportprijs van USD 360 per ton aangeboden door Venezuela is heel gunstig en goed, merkt Mahawatkhan op. Voor deze prijs zouden exporteurs die padie willen exporteren, zonder enige moeite padie opkopen van de kleine rijstboeren voor een bedrag van SRD 70 per zak. ‘Maar die mensen willen dat niet betalen, ze willen minder betalen.’ Volgens berekening van Mahawatkhan wordt bij een opkoop van SRD 70 per zak, een winst geboekt van SRD 5. ‘Koopt iemand 1.000 zakken, dan heeft die persoon SRD 5.000 winst.’ Mahawatkhan exporteert zijn padie niet, hij verkoopt het op de lokale markt. Andere padieproducenten die wel exporteren, beweren dat ze voor een bedrag van USD 330 een ton cargorijst exporteren naar Jamaica. ‘Of het helemaal waar is, weet ik niet, maar vergeleken met deze prijs is die USD 360 voor een ton padie heel goed.’
Export naar Venezuela is eenmalige actie
‘Volgens de bewindslieden betreft de export van padie naar Venezuela een eenmalige actie’, vertelt Mahawatkhan. Eenmalig zal 30.000 ton geëxporteerd worden. Deze zal in verschillende fases plaatsvinden. De eerste lading betreft een hoeveelheid van 1.500 ton. De vraag blijft of het een ‘government tot government deal’ betreft, vooral gelet op het feit dat het bedrijf Iboza van Lionel Lackin, een jongere broer van de minister van Binnenlandse Zaken, als bemiddelaar is aangewezen door de Staat.
‘Alleen leden van VRE mogen exporteren’
De voorzitter van de Vereniging van Rijstexporteurs en Verwerkers, Bhagwatpersad Ramadhin, onderkent en geeft toe dat slechts leden van de VRE mogen exporteren. ‘Andere exporteurs en verwerkers die geen lid zijn maar toch willen exporteren, moeten maar lid worden van de VRE’, oppert hij. ‘Het is niet eerlijk ten opzichte van de VRE-leden die maandelijks SRD 100 aan contributie betalen.’ De VRE-voorzitter beweert dat hij geen enkele overeenkomst onder ogen heeft gehad. Dat er nog geen padie in de boot is geladen, ligt volgens hem aan het feit dat de boot eerst een check-up en controle moet ondergaan alvorens padie in te laden en te verschepen. Het is het ministerie van LVV dat deze procedure afhandelt. Ook zou de boot schoongewassen moeten worden.
Gesteld wordt dat de boot, die staat aangemeerd op de Nickeriaanse haven, afgekeurd zou zijn om padie te exporteren. Dit kan Ramadhin noch bevestigen noch ontkennen. Hoewel het een boot betreft waarin kunstmest was aangevoerd naar Suriname, is dit beslist geen reden om de boot af te keuren. Na een grondige schoonmaakbeurt zou padie verscheept kunnen worden. ‘We hebben dit vaker gedaan.’ ‘De prijs van USD 360 per ton padie is heel goed’, merkt Ramadhin op. Hij heeft nog geen berekening gemaakt voor hoeveel hij een zak rijst zou kunnen opkopen bij de kleine rijstboeren voor de export.
De export naar Venezuela zou slechts een eenmalige actie zijn. Iboza is het bedrijf dat als bemiddelaar door de Staat is aangewezen. Pas na de export krijgen de exporteurs het geld op hun rekening gestort. ‘Je moet geloof hebben in de regering’, is Ramadhin van oordeel op de vraag of er geen vrees is voor een trage financiële afhandeling na de export.
Dagblad Suriname sprak ook met de voorzitter van de Surinaamse Padieboeren Associatie, Harrynannan Oemraw. ‘Ik ga niets kunnen zeggen, de boot is nog niet geladen’, luidde zijn commentaar.
Asha Gajadien-Bhagwat
