“Waarom kunnen we vandaag geen regendruppels weerstaan, terwijl 32 jaar geleden de slachtoffer kogels hebben gekregen”, waren de woorden waarmee van Sunil Oemrawsingh, voorzitter van de groep 8 december nabestaanden, begon. Gisteren werd er bij het monument in Fort Zeelandia een hulde gedaan aan de 15 slachtoffers door middel van een kranslegging. Het monument werd 5 jaar geleden onthuld door de organisatie.
Oemrawsingh gaf aan dat er 15 personen werden vermoord die op zoek waren naar democratie. Velen hebben een familielid verloren, maar ook heeft Suriname als land enkele vooraanstaande dragers van de Universiteit, journalistiek, advocatuur, vakbond en bedrijfsleven verloren. 32 jaar na dit tragisch geval is er nog steeds geen rechtelijke uitspraak. En sinds 2012 zijn de hoofdverdachten niet aanspreekbaar wegens de amnestiewet. De nabestaanden van de 8 december slachtoffers eisen dat de amnestiewet onmiddellijk wordt ingetrokken en dat er een rechtmatig strafproces komt.
Eddy Wijngaarde, die ook aanwezig was, gaf aan dat het nog een poosje zal duren, omdat ons rechtstaat wordt geflankeerd door de daders. Ook ons onderwijs wordt door hun beinvloedt. Aan jongeren worden niet de juiste informatie doorgegeven.
Na de emotionele krans en bloemleggingen vroeg Oemrawsingh aan alle mensenrechtenorganisaties en activisten om de activiteiten en krachten te bundelen voor een geordende rechtstaat. Na deze woorden vertrok een ieder onder het aanheffen van het lied “We shall overcome some day”.
