‘Mijn broer lag nog levend beneden in het schip, hij had gered kunnen worden. Ik vind het erg dat hij op zo een wijze uit ons leven is weggerukt.’ Met tranen in zijn ogen vertelt Asrafali Jokhoe wat zijn oudere broer Faisal is overkomen, toen het motortankschip van Kuldipsingh NV in de Surinamerivier zonk. Faisal werkte op de dekschuit en werd na het omkantelen van het schip als vermist opgegeven. Jokhoe zegt dat de personen en instanties die de zoekactie naar zijn vermiste broer moesten leiden, gefaald hebben.“Ze zijn nalatig geweest. Als de zoekactie direct was gestart, hadden we onze broer nog levend kunnen vinden. Nu is er bijna geen hoop meer dat hij nog leeft. Hij is al vijf dagen zoek.“
Er zijn na die ene actie waarbij de duikers gestuit waren op een stalen deur, die ze niet konden openen, geen verdere pogingen ondernomen om hem te zoeken. Zus Wahida zegt dat de duikers hun werk niet verder konden doen, omdat ze moesten wachten op zuurstof en een kabel die helemaal vanuit Nickerie gehaald moest worden. ‘Er zijn al vijf dagen verstreken sinds het schip gezonken is en er is sindsdien geen enkele serieuze actie ondernomen om mijn vermiste broer te vinden.’
De familie heeft op eigen initiatief meteen na het incident stappen ondernomen. Wahida vertelt dat het gezin met enkele vrienden van Faisal naar de plek des onheil is geweest. ‘We wilden weten en zien wat er gebeurd was.’ Ze werden echter door de politie van Paranam gehinderd om de plek waar het gezonken schip lag, te betreden. De familie begrijpt niet waarom de politie hen zo onheus heeft behandeld. ‘Het gaat om onze broer; wij willen weten waar hij is. Waarom is men zo onmenselijk?’
Uit het relaas van de kapitein, die erg onder de indruk was van het gebeurde en die huilend de familie het droevige nieuws kwam meedelen, blijkt dat Faisal zich op het moment dat het schip zonk, in de onderste ruimte van de schuit bevond. Asrafali betreurt de ongeverifieerde berichten in de media als zou Faisel niet kunnen zwemmen. “Faisal wist goed te zwemmen en hij kon ook duiken. Maar hij was op het kritieke moment zeker opgesloten in de benedenruimte.â€
Asrafali en Wahida zeggen dat de familie, die op Meerzorg woont, zeer geschokt en bedroefd is over wat zich heeft voorgedaan. Faisal was een trouwe werknemer die van zijn werk hield. Het nieuws over het gezonken schip en de vermissing van Faisal vernam de familie maandagavond. “Het ongeval vond maandag rond half zes in de middag plaatsâ€, zegt Asarafali. De ouders zijn al bijna een week in schoktoestand. Vooral mijn moeder, die suikerpatiënt is, heeft het zwaar te verduren. “We willen weten waar onze broer is. Geef ons desnoods zijn lichaam, zodat wij hem naar zijn laatste rustplaats kunnen begeleidenâ€, zegt Wahida, terwijl haar gelaat droefheid uitstraalt. Gisteren waren duikers nog bezig zoekacties uit te voeren.
