Onlangs werd de samenleving geconfronteerd met het schokkend geval van een 15- jarige tiener die een 53-jarige van het leven beroofde. Het geval bracht heel veel discussie teweeg in de samenleving. Op het parkeerterrein van TBL, de locatie waar deze man zijn leven liet, schijnt er regelmatig een samenscholing te zijn van jongeren die tot last zijn van anderen. Zou dit incident, evenals vele andere gevallen waarbij zeer jeugdige Surinamers strafbare feiten plegen, een signaal kunnen zijn dat er iets niet goed zit bij de Surinaamse jongeren? In een eerder verschenen artikel in DBS gaf psychiater Vincent Lumsden aan dat gedragingen (handelingen) die voor heel veel last zorgen in de wereld, vaker dan gedacht hun oorzaak vinden in een psychologische aandoening. Een voorbeeld daarvan is ‘suïcide’ welke een gevolg van depressie kan zijn. Jongeren ondervinden vaker psychologische klachten vooral op emotioneel vlak. Dit kan weer hun functioneren bijvoorbeeld op school en daarbuiten beïnvloeden. De psycholoog Maja Heijmans -Goedschalk gevraagd om haar visie op agressief gedrag bij jongeren, legde in een gesprek met DBS uit, dat het moeilijk is om uitspraken te doen omtrent de oorzaken van agressief gedrag.
‘Er kunnen uiteenlopende oorzaken zijn. We moeten in de maatschappij gaan kijken wat er met de jongeren gebeurd. Er zou eerst een onderzoek gedaan moeten worden om precies te weten waarom onze jongeren zich zo gedragen’, gaf zij toen aan. ‘Over het algemeen is een bepaald gedrag altijd een gevolg van omstandigheden en gebeurtenissen. Als mensen en in dit geval jongeren, ongelukkig zijn, dan vertonen ze agressief gedrag. Misschien hebben ze enorm veel verdriet geleden over iets. Dit kan leiden tot een agressieve houding, ook naar buiten toe. Ook als er tijdens het opgroeien onvoldoende grenzen aanwezig zijn, kan dit tot negatief gedrag leiden. Sommige kinderen zijn heel veel alleen, omdat hun ouders hard moeten werken en lange uren maken. Een kind is niet zo goed in staat om zichzelf te begrenzen. Ook jongeren die op heel jonge leeftijd al met geweld te maken hebben gehad, zijn eerder geneigd dit gedrag ook te vertonen omdat ze zo opgegroeid zijn.’
Lumsden gaf eveneens aan dat hij niet over data beschikt om een uitspraak te kunnen doen over de geestelijke gezondheid van Surinaamse jongeren. Wel is hij voorstaander van meer voorlichting voor jongeren op dit stuk. Jongeren met gedragsproblemen kunnen door deskundigen begeleid worden. ‘Mensen in Suriname hebben helaas nog steeds een verkeerd beeld van psychiatrische hulp. De gedachte dat deze hulp alleen voor ‘gekken’ is, is diepgeworteld. Uit onderzoek blijkt dat een heleboel ‘normale’ mensen issues hebben waar ze met psychologische hulp van af zouden kunnen komen.’ Draupati Ramkhelawan van de pr-afdeling van het KPS zegt dat er criminelen van alle leeftijden zijn in Suriname, maar dat het kan zijn dat men nu veel jonger begint met agressief gedrag. Men heeft volgens haar niet zoveel geduld meer en gaat steeds sneller tot agressief gedrag over zonder zaken eerst uit te praten. ‘Er zijn buiten de politie om verschillende actoren die een bijdrage moeten leveren aan het vormen van onze jongeren’, meent zij. ‘Op het moment dat zo een jongere in aanraking komt met de politie, heeft hij meestal al een aantal zaken achter de rug. Soms is het voor zo iemand al te laat. Daarom kun je niet vroeg genoeg beginnen met het proberen kinderen op te voeden en op het juiste pad te brengen. Binnen hun vriendenkring en vanwege de pressiecultuur kunnen jongeren die niet sterk van geest zijn, ertoe overgaan bepaalde handelingen te plegen die ze normaal niet zouden plegen. Ouders moeten meer tijd besteden aan hun kinderen’, meent Ramkhelawan. “Wij moeten ervoor zorgen dat dit soort gedrag weggewerkt wordt en zich niet verder ontwikkelt.”
