De maatregelen die de regering nu neemt op het vlak van de prijzen van de basisgoederen had zij allang moeten nemen. Maar liever te laat dan nooit, zou daarop gezegd kunnen worden. Het woord stabiliteit is tijdens de laatste verkiezingen veel gevallen. Enige stabiliteit in economische zin en relatief is ook zelden ontkend toen door de personen die actief campagne voerden. De issue van dure prijzen in de winkel voor de gewone man was al een belangrijk punt, omdat de burgerij gebukt ging onder stijgende prijzen van basisgoederen. Dit gold vooral voor kwetsbare groepen onder de samenleving. De regerende partijen hebben geen campagne gevoerd, gericht op dit vraagstuk. In heel populaire radiospotjes werd het probleem gebagatelliseerd door te insinueren dat door het beleid van de regering er veel werkgelegenheid was gecreëerd zoals carwashes en bbq-stands. Het betreft hier doorgaans kleine zelfstandigen van wie er gezegd wordt dat zij het over het algemeen niet zo nauw nemen met de afdrachten aan de fiscus. Het vraagstuk van de government take, ingevoerd door Nieuw Front, kwam ook ter sprake tijdens de laatste verkiezingen als een bron van verminderde koopkracht. Het Nieuw Front had hierop geen populair antwoord, de MC wel: die zou simpelweg het onding gewoon afschaffen. Burgers hebben hierop steeds extatisch heen en weer gewaaid met de angisa’s. De nuchtere en oplettende volger van het nieuws wist dat dit niet moeilijk haalbaar zou zijn door o.a. de opdrogende verdragsmiddelen. De government take zorgt voor inkomen in de staatskas waaraan de Surinaamse regering al was gewend geraakt. Het vraagstuk van de government is ook ‘besproken’ met de productiesector met name in Nickerie waar er veel rijst wordt verbouwd. Deze sector lijdt evenals andere productiesectoren zwaar onder de brandstofprijs. Men was heel blij met de mededeling vanuit het politieke podium dat men heel simpel de government take zou afschaffen. Maar het hangt er inderdaad vanaf waar je staat en vanwaar je ernaar kijkt, zoals in de laatste dagen heel vaak is herhaald. Eenmaal in de drivers seat zien wij het omgekeerde gebeuren, namelijk dat de government take wordt verdubbeld. ‘Het volk heeft al zoveel meegemaakt en overgegaan tot de orde van de dag, ze wennen hieraan heus wel’, lijkt de redenering toen te zijn geweest. Naar de gewone man van de straat is een sociaal akkoord aangeboden. Moeders zouden een heel prettige periode tegemoet gaan en geen slapeloze nachten meer hebben hoe de kinderen te voeden en te kleden. De nieuwe regering zit nu anderhalf jaar en er zijn maatregelen afgekondigd die we nog niet zien werken. Een voorbeeld is de afschaffing van de invoerrechten op ICT-producten en voornamelijk computers. In de winkels wordt regelmatig gevraagd wanneer de invoerrechtenvrije laptops zullen komen. Het antwoord is dan altijd dat het nog niet zover is. Men zegt niet dat de maatregel van vrijstelling van invoerrechten nog niet is doorgevoerd. Onlangs zagen we bij een presentatie van de vp in verband met de basisgoederen weer op de lijst het invoerrechtenvrij doorlaten van computers. Het vraagstuk van de government take is weer aan de orde gebracht tijdens een meeting recent die de president en de vp hadden met een paar burgers op Latour, waar de mofinawang wonen. Overigens moet wat dit betreft opgemerkt worden dat regeringen nooit verder kijken dan Latour, Van Dijk, Abrabroki en Flora. Op Leidingen, Santo Boma en Jarikaba komt de regering nooit. Men vergeet dat er in deze buurten er ook veel kinderarbeid, drop-outs en werkloosheid heerst. Op het stuk van de government take is door de vp uitgelegd met een berekening dat het terugbrengen hiervan, niet veel effect zal hebben op de prijs van goederen in de winkel. Daarvoor is een berekening getoond aan de burgerij die het waarschijnlijk in enige mate heeft kunnen volgen. Ook is gezegd dat het financieren van een aantal sociale programma’s, zoals kinderbijslag en AOV, in gedrang kunnen komen als de regering niet meer beschikt over dit deel van de overheidskomsten uit de government take. Nu is een vakcentrale het niet eens met de uitleg van de vp. De werknemersorganisatie geeft aan dat mensen die tanken bij een verlaging van de take minder zullen uitgeven en dat zal invloed hebben op de koopkracht. De vakcentrale zegt ook dat de productiesector die olie verbrandt goedkoper zullen kunnen produceren. De voorzitter van Asfa is het hiermee niet eens en dat is opmerkelijk. Hij ziet zich helemaal terug in de argumenten van de vp om de government take te handhaven. Kennelijk is het brandstofprobleem helemaal niet zo groot in de productiesector als men doet merken. Waarschijnlijk is dat zo omdat men het vaak kan afwentelen op de consument.
Wat de regering nu belooft, doet denken op het verhaal van de toverstok. Met werken aan de verlaging van de basisgoederen werkt de regering aan het inlossen van een verkiezingsbelofte die heel relevant is. Maar dat men zegt dat over circa 10 dagen de prijzen van basisgoederen in de winkels met 10-20 % zal dalen, is verbluffend. Hoe is het nu wel gelukt en eerder niet? We hopen dat er goed overleg is geweest met de belanghebbende sectoren en dat de maatregel draagvlak heeft en duurzaam uitvoerbaar is. Het zou dan wel betekenen dat constant controle zal moeten worden uitgevoerd en dat als de burgerij moet meehelpen een klachtendesk in place moet zijn die vertrouwen uitstraalt en niet corrupt is.
