Nog een nachtje slapen en dan neemt het Wereldkampioenschap voetbal 2014 voor landenteams een aanvang in Brazilië van 12 juni tot en met 13 juli. Veel Surinamers houden van voetbal en de groep vrouwen die er interesse voor heeft, is ook groeiende. Alleen is het opvallend dat de manier waarop vrouwen het WK voetbal 2014 (voor mannen) bekijken toch wel anders is dan waarop mannen ernaar kijken. Het heeft er veel van dat de vrouwen kijken naar de beroemde en goed uitziende mannen, iets waaraan ze een eigen definitie geven. Landen als Spanje en Portugal zijn dan favoriet, terwijl sommige mannen juist een afkeer hebben van deze landen. Waren het niet deze landen die de America’s hebben gekoloniseerd en hele volken hebben uitgemoord? Het mag de vrouwen niet deren; als ze gaan kijken, wil het oog ook wat. Maar de vrouwen zijn meer dan welkom om samen met de mannen te kijken naar een maand lang voetbalfeest. Zo is er dan tenminste harmonie en geen spanning vanwege voetbal. Liefde voor een land komt heel duidelijk naar voren tijdens WK voetbal. Er zijn Surinamers die geen interesse hebben voor Surinaams voetbal of Surinaamse ploegen. Naar een Surinaams stadion zouden ze nooit gaan en zich hijsen in een Surinaams shirt of zwaaien met een Surinaamse vlag al helemaal niet. Maar voor Brazilië, Duitsland, Spanje, Argentinië en Nederland doet men het wel. Er zijn burgers die ‘hun’ vlag (geen Surinaamse) al hebben hangen aan de auto. Er zijn hier en daar burgers die ruim voor aanvang van het WK voetbal aan hun grote vlaggenmast, waaraan nooit een Surinaamse vlag hing, bijvoorbeeld de Braziliaanse vlag hebben gehangen. Terwijl het WK nog moet aanvangen, zijn die vlaggen aan flarden gewapperd. Fans zullen samen vlokken om voor het gemeenschappelijke team te kraken en tegenwicht te bieden aan andere groepen. Gelukkig is het altijd vreedzaam in Suriname. Maar kraken voor landen waar zwaar gediscrimineerd wordt tegen wereldburgers zoals wij, lijkt wel een brug te ver. Het is frappant dat nu het WK voor de deur staat, in verschillende steden stakingen en oproer gaande is. Er worden zelfs borden opgehouden die het aan burgers van andere landen afraadt om het land te bezoeken. De vraag rijst of dat allemaal wel raadzaam en efficiënt is. Brazilië heeft zich lang geleden kandidaat gesteld om het WK te organiseren. In 2007 werd het WK aan onze zuiderbuur toegewezen, omdat er geen mededingers meer waren en het WK moest naar Zuid Amerika gaan. De pijnpunten die nu worden geopperd, zoals armoede, onderwijs, gezondheidszorg, sociale zekerheid, werkloosheid, zijn issues die al in 2007 en daarvoor speelden. De krachten die nu protesteren, hebben er geen punt van gemaakt dat Brazilië de verplichtingen uit de toewijzing in 2007 accepteerde. In aanloop naar 2014 was het hoofdzorgpunt of het land op tijd klaar zou zijn met de infrastructuur. Er werd zelfs voorspeld dat een heleboel zaken niet in orde zullen zijn, maar dat het toernooi toch afgewerkt zal kunnen worden. Dat is de wijze waarop er zaken gedaan worden in Brazilië, maar het komt altijd terecht zei men optimistisch. Brazilië heeft als land de verplichting geaccepteerd om het WK te organiseren. Dat betekende dus dat het land infrastructuur, diensten en management op een bepaald niveau, dat wellicht hoger is dan het landelijk niveau, moet neerzetten om een WK te organiseren. De standaarden worden gezet en de controle geschiedt vanuit de wereldvoetbalbond Fifa. Als groepen in Brazilië nu opstaan om te protesteren tegen de uitgaven die Brazilië doet om het toernooi te organiseren, dan is men rijkelijk laat. In deze fase zal en kan Brazilië zich niet meer terugtrekken. Brazilië moet nu het WK houden en Brazilianen kunnen het tegenovergestelde niet eisen. Het WK zal directe winsten en de spin-off opleveren, maar of het land per saldo met winst eruit komt, is de vraag. De investeringen die men nu pleegt, zullen mogelijk niet worden terugverdiend. Na het toernooi zal men wel goede infrastructuur overhouden, dat een positieve zaak is in een land waar voetbal een soort religie is. Nu het toernooi stagneren en bewegen om te stoppen, is naïef en berokkent het land Brazilië alleen maar schade. Kennelijk draait het ook om het gebruikmaken van een forum dat er anders niet is om de aandacht van de wereld te trekken. Het is wel een kwalijke zaak als de Braziliaanse regering zou hebben tegengeworpen dat er geen geld is voor sociale zaken (onderwijs, volksgezondheid). Waar komt het geld nu dan vandaan? Het afraden van toeristen en voetballiefhebbers om naar Brazilië te gaan, zal maken dat de investeringen minder winst zullen opleveren en theoretisch zou een verlieslatend project niet onmogelijk zijn. Dit soort protesten zullen leiden tot financiële schade van dezelfde belastingbetaler die nu protesteert. De protesten zullen maken dat hun reden voor ontevredenheid zullen kloppen. Het zal dan uitkomen dat geld wordt verbrast, terwijl andere sociale projecten stagneren. Kennelijk draait het dus niet om geld en de investeringen die gepleegd worden. In elk geval is het te laat voor de Brazilianen om nu boos te worden en de zaak te ontsieren. Dat Brazilianen van voetbal houden, is nog steeds zonder twijfel. Maar er zou teveel geld zijn besteed en via corruptie verspild. Als Brazilië het prachtig doet, zal de storm gaan liggen en zal men zich voorbereiden op het vieren van het zesde kampioenschap. De poppen kunnen aan het dansen raken als Brazilië een black-out krijgt en vroeg eruit wordt gekegeld. Aan de Surinamers die thuis alleen of met vrienden en familie de zaak zullen volgen, zeggen we veel plezier. De Surinamers die zullen afreizen naar het buurland zeggen we ook hetzelfde, maar we voegen bij ‘wees voorzichtig en let op jezelf’.
