Het betalen van belasting is niet de favoriete bezigheid van veel mensen. Echter doen veel mensen dat wel omdat het geld, als het goed is, ten goede komt van de gemeenschap. Maar wat als overduidelijk is dat het geld in eigen zakken verdwijnt en niet de samenleving ten goede komt? Rumi Knoppel, bekend van de Innerlijke Organisatie Workshops, vraag zich hardop af waarom men nog belasting zou moeten betalen.
“De overheid is dienstdoende, wij de opdrachtgever”
“Belastingen zijn ooit ontstaan als een gemaakte afspraak tussen de dienstdoende en de opdrachtgever waarbij de plicht ter uitvoering lag bij de dienstdoende en de opdrachtgever bereid was de dienstdoende te faciliteren met geld of middelen. Tegenwoordig is het een plicht voor de opdrachtgever en het is zelfs zo erg dat er tegenover die belastingplicht geen enkele tegenprestatie van de dienstdoende, in dit geval een regering, hoeft te staan.” Volgens Knoppel zouden belastingen dus een andere naam moeten hebben, namelijk ‘faciliteringsgelden’. “Wij faciliteren de dienstdoenden zodat zij voor ons diensten kunnen uitvoeren. Dus, nogmaals, wij faciliteren hen zodat zij hun plicht kunnen uitvoeren. Echter is dat nu een beetje omgekeerd.”
Passieve houding
“Een goed voorbeeld daarvan is de DNA. Wij betalen daarvoor. En de mensen die dus voor ons moeten werken, komen wanneer ze maar willen of komen helemaal niet opdagen en als ze er een keer zijn dan praten ze veelal over persoonlijke en partijgerelateerde aangelegenheden en niet over zaken die het algemeen belang aangaan.” Het meest teleurstellende is volgens Knoppel de houding van de burger. “We staan gewoon aan de kant, we kijken, maken grapjes erover, maar blijven passief. Het zou toch echt wel zo moeten zijn dat als er niet naar behoren wordt gefunctioneerd, er niet betaald hoeft te worden. Wanneer iemand in dienst is en die presteert niet goed, dan wordt deze persoon ook niet uitbetaald of uit dienst gezet.” Knoppel vraagt zich af waarom de burger nog steeds belastingplichtig is. “Ja, waarom moeten wij onze plicht nakomen, terwijl er nauwelijks of slecht wordt gepresteerd?!”
Principiële bezwaren
Knoppel geeft aan principiële bezwaren te hebben als het gaat om het nakomen van de belastingplicht. “Ik begrijp en ik vind dat het betaald moet worden. Maar waarvoor? Waarom betalen we belasting als we voor stromend water nog steeds afhankelijk zijn van een zelf aangeschafte hydrofoor en bij praktisch elke regenbui tot onze enkels door het water moeten waden, omdat het afwateringssysteem, van onze hoofdstad nog wel, nog steeds niet naar behoren functioneert?” Volgens Knoppel is het op zo een manier een geniale regeling voor hen die de belastingplicht hebben gecreëerd.
Vertekend beeld
“Ons als burger is aangeleerd een vertekend beeld te hebben over de machtsverhouding tussen burger en overheid, dat wij ondergeschikt zijn aan de regering, ongeacht de handelingen die zij verricht. Dit houdt in dat als de situatie onveranderd blijft, wij als burgers steeds meer gaan moeten betalen voor minder.” Knoppel geeft aan dat het niet gaat om specifiek deze, of welke, overheid maar om het systeem dat wij als mensen zelf hebben toegelaten. “De burger moet eigenlijk een principieel standpunt innemen waarbij zij zichzelf ziet als onderdeel van een systeem waarbij haar rechten en plichten niet ondergeschikt zijn aan die van de, feitelijke, dienstdoenden.”
Christio Wijnhard
