Zwarter dan zwart, witter dan wit
De gehele Surinaamse gemeenschap mag regelmatig genieten van de verschijning van Paul Somohardjo. De man is populair, vooral bij de dames. Zo was te merken bij Bigisma Dei 2013 toen de dames nog net niet in katzwijm vielen op het moment dat de bejaarde politicus aangekondigd werd.
Braveheart
De 70-jarige is al jaren in de politiek en is bekend, of berucht. Zo zijn er op YouTube nog beelden terug te vinden van het welbekende pak slaag dat hij kreeg in 1984 in een praatprogramma op de Nederlandse TV. Ook zijn er beelden terug te vinden van de vechtpartij van 2007 in de DNA waarbij Somohardjo tezamen met Brunswijk flink inhakt op Doekhie. De stoere Somo leek onbevreesd. In 1984 haalt hij nog als eerste uit, met zijn vlakke hand, om vervolgens finaal in elkaar getrapt te worden. Jaren later werd hij voorzichtiger en liet hij eerst Brunswijk de klappen uitdelen om vervolgens voorzichtig (dure schoenen waarschijnlijk) nog enkele schoppen uit te delen als arme Doekhie al op de grond ligt.
Hollywood-syndroom
Wat opvalt in al het beeldmateriaal is de uiterlijke verzorging van de man. Altijd volgens de laatste mode en de haren netjes geknipt. En dan blijkt dus dat hij niet helemaal onbevreesd is. Er is een ding waar Somo bang voor is, zo lijkt het. En dat is ouderdom! De laatste jaren ziet hij er nog steeds goed gekleed uit. En de man lijkt meer te doen om ervoor te zorgen dat de jaren hem niet inhalen. Om er geen onzekerheid over te laten bestaan deelt hij op de Bigi Sma-dey zijn gehoor ook mede dat hij wel 70 jaar is, maar dat alles nog goed werkt bij hem.. De uiterlijke kenmerken van de ouderdom lijkt hij te willen beperken tot een minimum. Dat maakt dat hij perfect past in het rijtje van de groten der aarde die hetzelfde doen zoals een Sylvester Stallone, Paul Schwarzenegger of Clint Eastwood.
De schatkist van het volk
We kennen allemaal het sprookje van de keizer die zo ijdel is dat hij niet doorheeft dat zijn nieuwste kleren, die voor veel geld gekocht zijn uit de schatkist die zijn volk vult (ons geen onbekend verhaal!), niet bestaan en hij in zijn Adamskostuum zijn volk te woord staat. Onze man leeft zijn droom. Hij reist zijn reisjes over de hele wereld om te zoeken naar werkgelegenheid voor ons arme sloebers, sleutelt aan zijn uiterlijk en wie zou het nou verbazen als het allemaal, naar voorbeeld van die ijdele keizer, op sprookjesachtige wijze blijkt te worden betaald uit een ieders portemonnee behalve dat van hemzelf. Maar dat weten we niet, dus daar doen we geen uitspraak over en we gaan er vanuit dat de traditie, zoals geroepen in 2007, dat Somohardjos niet naar de gevangenis gaan, slaat op de eerlijkheid van de man en niet de kunst van het ontwijken van de controlerende en rechtsprekende macht.
(Slowmotion)
Oud worden hoort erbij en als we de natuur haar beloop laten, en we hebben gezond geleefd dan zijn al die trucjes op latere leeftijd niet eens nodig. Dan worden we mooi oud en kunnen we onszelf behoeden voor het ontstaan van die behoefte, van die ouderdomsstoornis, waarbij we bij elke gelegenheid die we vinden van de daken willen schreeuwen dat we nog erg goed meekunnen. Dat we van de daken willen schreeuwen: ‘Alles van mij functioneert nog!!!!!!!’. Terwijl we met onze hand door onze zwarter dan zwart geverfde haren glijden, dames van onze leeftijd compleet negeren terwijl we de meisjes die onze kleindochter konden zijn onze mooiste glimlach laten zien waarbij, zonder dat we het zelf doorhebben, pijnlijk duidelijk wordt: we dragen een kunstgebit….
‘Mijn lichaam is Gods tempel’
‘Mijn lichaam is Gods tempel, het is als een kerk die ik goed moet onderhouden’, geeft Paul Somohardjo desgevraagd te kennen aan Dagblad Suriname. De politicus geeft wel toe dat hij gedeeltelijk een kunstgebit in zijn mond heeft. ‘En alles functioneert heel goed’, benadrukt hij openhartig om aan te duiden dat, hoewel hij een man is van 70 jaar, hij ‘op geen enkel gebied last heeft van ouderdomsklachten’. ‘Van impotentie, hiervan is er geen sprake. Alles functioneert nog op de natuurlijke wijze.’
Het geheim hierachter zou zijn, dat Somohardjo heel goed let op zijn rustperiode. Hij slaat deze nooit over. ‘Je lichaam is geen robot, het is geen machine, je moet goed uitrusten en je lichaam daarnaast goed onderhouden.’ Ondanks hectische periodes, zorgt hij altijd ervoor dat hij goed uitgerust voor de dag komt. ‘Wanneer ik bijvoorbeeld naar Nickerie ga, slaap ik in de auto. Toch word ik altijd gereden. Is er ergens een file, dan doe ik gewoon mijn dutje. Of slaap ik even in de hangmat.’ Verder zorgt hij ervoor dat hij elke avond 8 uren slaapt. Lukt het hem niet, dan slaapt hij de volgende morgen iets langer uit. ‘Je moet geen roofbouw plegen op je lichaam.’
De gouden regel van Somohardjo zou ook zijn om altijd piekfijn gekleed te zijn. ‘Je lichaam en je geest moeten harmonisch met elkaar leven. Wanneer ik een mooi hemd zie, ga ik mezelf niet teleurstellen door het hemd niet te kopen. Ik ga hem zeker kopen en aantrekken.’
Somohardjo wil beslist niet horen dat hij een oude seniorenburger is van 70 jaar oud. ‘Wanneer je zegt dat iets of iemand oud is, wil het zeggen dat het weggegooid moet worden. Neen, ik ben niet oud. Ik ben langer op de wereld’, luidt zijn standpunt. Naast het goed verzorgen en onderhouden van zijn lichaam bidt hij, volgens eigen zeggen, dagelijks tot ‘de’ Almachtige dat hij gezond en wel blijft en ‘dat alles goed blijft functioneren’.
Krishan Vinodsingh
