Elk individu heeft een mens- en maatschappijvisie. Soms kan men erover praten en soms is men er niet bewust van. De visie die goed past bij een agoog is dat de mens een creatief wezen zou moeten zijn en continu in beweging (actie) is om de eigen omgeving te creëren en daarin te leven. De mens zou bewuste daden moeten kiezen, dus heeft een doel. Doelloos leven is verspilling. De mens moet zoeken naar zingeving van het eigen handelen. Een mens doet niet voor de ander, anders ben je een slaaf. De creativiteit van de Surinamer moet niet ontnomen worden door de politiek. De mens moet steeds gestimuleerd worden om de eigen omgeving te creëren. In plaats van het volk zelfstandigheid te leren en leren zelf besluiten te nemen, zien we dat veel ministers patronage veroorzaken. Bevolkingsparticipatie zou een doel moeten zijn van het leven. Ik sta een filosofie voor, waarbij de mens alleen kan groeien als hij in een menselijke omgeving gestimuleerd wordt om de potenties die hij heeft meegenomen bij de geboorte als mens verder te ontwikkelen. Door die potenties niet te ontwikkelen wordt hij geen mens. Dan ben je gelijk een dier.
De dharma-filosofie gaat ervan uit dat de mens steeds door te doen en goede dingen te doen verder kan groeien en als mens de verantwoordelijkheid kan dragen van het eigen milieu dat hij zelf heeft helpen scheppen. De slaven van toen zijn als beesten behandeld en mochten niets doen om het eigene als mens verder te ontwikkelen.
Uitgaande van die filosofie geldt het volgende. De ontwikkeling kan nooit cadeau gegeven worden. Een mens moet regels aan zich zelf stellen en goede dingen doen. Passief zitten wachten op geluk zal nooit beloond worden. Slechts door zelf te doen kan de ontwikkeling duurzaam zijn, anders is het vis geven zonder te leren hengelen. De filosofie is agogisch, omdat het is gericht op het ontwikkelen van handelingscapaciteiten om zelf te handelen en niet te wachten op de ander die het voor jou komt doen. Ontwikkelingshulp is geen cadeau geven en zeker niet uit zieligheidoverwegingen. Iets geven en niet naar kijken is tegen de karma-dharma-wet. We moeten juist iets inzetten om mensen te activeren en niet om afhankelijk te maken. Mensen moeten iets doen en door steeds meer te doen groeit het mens-zijn en de mens ontplooit zich dan tot volwaardigheid. Het volk moet niet verslaafd worden en invalide gemaakt. Het volk moet juist leren op eigen benen te staan. In het begin desnoods door vallen en opstaan. Sommige handelingen van ministers maken mensen tot slaaf van geld en dat is onethisch. Door te arbeiden wordt men steeds meer mens. Een mens is zelf verantwoordelijk voor wat hij is en wat hij doet. Moeite doen, actief worden, willen etc. zijn zaken die bij de mens horen en dus verder ontwikkeld moeten worden. Armen, onderdrukten, passieven moeten de kans krijgen om zich te verheffen door het ontwikkelen van handelingscapaciteiten.
-rijken moeten niet aanbeden worden. Ze pakken rijkdom van het volk af. Daarom moeten we de kruistocht inzetten. Het land is moeder aarde en behoort het volk toe. Slechts het volk heeft het recht op. De moeder aarde zorgt voor haar kinderen en niemand heeft het recht om de grond af te pakken en zich te verrijken. De mens is veranderbaar en dat moet ook gebeuren. Mindshift is een verzamelwoord. Dat kunnen we bereiken door educatie. Het volk moet werken aan eigen identiteitsontwikkeling en de wereld leren zien door eigen bril. Eigenheden van het volk moet worden ontwikkeld en daarop moet de toekomst worden voortgebouwd. het geloof in eigen kunnen moet worden gestimuleerd en zo leert men op eigen benen staan. Niet alleen de economische potenties van het land moeten worden ontwikkeld, maar zeker ook de menselijke potenties. Elk volk moet leren eigen geschiedenis te schrijven en niet alleen over te nemen. Jongeren zoeken houvast in de samenleving. Men moet zich kunnen terug vinden. De samenleving moet actief en productief worden. De ontwikkeling van de mens moet volledig tot haar recht komen. Educatie is het sleutelwoord.
Drs. B.Premchand
