‘Suriname heeft geen Kersttraditie of gebruik, op de Advent ster na. Het initiatief van enkele jongelui kan nu tot zulk een gebeuren leiden’, aldus de vrijwel profetische woorden van de redacteur van een van onze dagbladen in december 1963. De Volkskerstzang blijkt nu in de Surinaamse gemeenschap een traditie te zijn geworden! Dat meldt de Stichting Volkskerstzang Suriname in een persbericht.
Dit is ook de intentie van de initiatiefnemers geweest.De gedachte is geboren in de toenmalige ‘Brutus-club’, een vereniging van jonge afgestudeerden, die meer wilden dan het zuivere materialisme van haar midden uit, in en naar de gemeenschap te doen uitgaan. Hogere en geestelijke motieven waren voor die jongelui eveneens belangrijk en werden doelbewust nagestreefd. Frater Guibert (‘Brutus’)-Smits wierp de gedachte op en wist zich daarna ervan te distantiëren. Binnen de stroomversnelling van de oecumenische beweging, in die tijd in ons land, leek het mogelijk deze gedachte werkelijkheid te kunnen doen worden.
‘Het was aanvankelijk de bedoeling de ‘Jeugdgemeenschap’ dit gebeuren te laten aanbieden aan de bevolking. Weldra bleek dat, wilde het kans van slagen hebben tot een traditie te kunnen uitgroeien in ons land, dit gebeuren een algemeen christelijk uitgangspunt zou moeten hebben, waarbij het volk zelf betrokken moest zijn. Met enthousiaste medewerking van het Comité Christelijke Kerken en van meet af aan ook van de kleinere godsdienstige gemeenschappen in ons land, kreeg de gedachte vorm en gestalte. Een vierman sterke werkgroep met ijver, toewijding en wil tot slagen, toog aan het werk en zo werd de eerste Volkskerstzang op het Oranjeplein op 23 december 1963 een daverend succes.’
De eerste volkskerstzang op het (toenmalige) Oranjeplein is boven verwachting geslaagd. Duizenden waren op de been. Er werd uit volle borst door iedereen meegezongen. Aldus de reactie in een onzer dagbladen. De openingsplechtigheid werd verricht door de voorzitter-coördinator van het Comité.
Het kerstevangelie werd voorgelezen door de toenmalige minister van Onderwijs A. Cameron, terwijl een kerstgedachte werd uitgesproken, door Ds. C. Groot van de Hervormde Gemeente. De wisselende interkerkelijke kerstliederen, zoals tot heden het geval, werden begeleid door de muziekkapel van zowel de militairen als de politie. Het Maranathakoor heeft luister bijgezet aan dit gebeuren.
Het ‘Kerstmis soarkij’ een gedicht van A. van Duinkerken, gebracht door H. Cyrus paste in het geheel, evenals in andere jaren daarna, kerstliederen van Surinamers o.a. van E. Sluisdom en mw. J. Schouten-Elsenhout. De avond, evenals tot heden het geval, werd afgesloten met het gezamenlijk bidden van het Onze Vader.
‘We willen memoreren dat na 1963 de volkskerstzang een Surinaamse Volkskerstzang werd, welke de eerste jaren, simultaan werd gehouden onder leiding van plaatselijke comités zowel in de hoofdstad, Nieuw Nickerie, Coronie, Moengo, Albina, Lelydorp en Onverwacht. Moge het blijken dit in de toekomst weer realiseerbaar te maken!’
Begonnen als Comité Volkskerstzang is in het jaar 1999 de Stichting Volkskerstzang opgericht en in die constructie wordt het werk thans voortgezet. Het bestuur is samengesteld uit leden afkomstig uit de verschillende Christelijke kerken in Suriname; ze zijn echter geen formele vertegenwoordigers van deze kerken. Medewerking wordt tot heden verkregen van het Comité Christelijke Kerken Suriname.
‘Donderdag 19 december 2013 is de dag waarop wij deze traditie (50 jaar Volkskerstzang) zullen vieren. Aanvang 18.30 uur wordt weer de Volkskerstzang gehouden op het Onafhankelijkheidsplein; dit gebeuren viert dan haar 50-jarig bestaan. Wij roepen bij deze de gehele Surinaamse gemeenschap op, jong en oud, om dit heuglijk feit met ons te vieren’, aldus de Stichting Volkskerstzang Suriname.
