‘Sommigen in het district lopen overdag te dromen’, zegt de voorzitter van de Surinaamse Padieboeren Associatie, Harrynannan Oemraw. Hij doelt op een assembleelid dat in het district woonachtig is. ‘Die man heeft geen kaas gegeten van de rijstsector. Heeft hij ooit in zijn leven rijst geplant? Dan wil hij komen praten over de rijstsector’, zegt Oemraw fel.
Door die bedoelde parlementariër is recent aangegeven dat de onkosten voor het beplanten van een hectare padie in de buurt van SRD 1800 tot SRD 2200 ligt. Deze bedragen zijn volgens Oemraw al lang achterhaald. ‘Het is niet meer mogelijk om de onkosten uit dat geld te halen. Laat hij samen met ons op het veld komen werken, dan heeft hij een beter beeld hoe alles in elkaar zit.’ De daadwerkelijke onkosten liggen volgens Oemraw in de buurt van SRD 4.300.
Dit jaar was beslist geen goed jaar voor de rijstboeren. De opkoopprijs van een baal padie bedroeg SRD 55, terwijl de kostenprijs voor een baal bijkans SRD 71 bedraagt. Dat de rijstboeren in financiële problemen zitten, is een no ending story. Recent hebben de banken echter aangegeven dat de bezittingen van de boeren op de veiling geplaatst zullen worden indien zij niet in staat zijn om hun schulden af te lossen het komende seizoen. ‘We moeten blij zijn dat de banken niet strak te werk gaan, ze hebben door de vingers gekeken.’
De bedoelde parlementariër uit het district geeft ook mee dat er bijkans 30.000 hectare aan padie ingezaaid kan worden. ‘We hebben geen problemen met inzaaien. We willen juist meer, maar we hebben dat geld niet.’ Volgens Oemraw kan dergelijk gedrag van volksvertegenwoordigers, die zaken maar zitten uit te kraaien zonder precies te weten hoe de vork in de steel zit, hem goed hinderen. Oemraw legt uit dat bepaalde rijstboeren nog geen grondbewerking hebben gedaan. Het geld hiervoor hadden ze niet. Thans is bijkans een hoeveelheid van 9.500 hectare ingezaaid. Tot 15 januari bestaat de mogelijkheid voor de inzaai.
Het assembleelid zei ook dat de Staat elk seizoen investeert in de infrastructurele werken. Dit gaat gepaard met duizenden SRD’s. Als antwoord hierop zei Oemraw het volgende: ‘Die man moet blij zijn dat wij rijstboeren nog durven om rijst te planten, hoe slecht het ook gaat. Indien we stoppen met planten, breekt er hongersnood uit in Suriname. Rijst is het goedkoopst van de overige basisvoedingsmiddelen.’
Asha Gajadien-Bhagwat