90 jaar is een gezegende leeftijd en zo ook voor mevrouw Gunwantie Alakhramsing-Dihal. Gisteren herdacht ze haar 90ste verjaardag aan de Hendrikstraat, alwaar zij woonachtig is met haar zoon, schoondochter en kleindochter. Gunwantie is geboren op Kwatta uit een gezin van 6 kinderen, van wie zij de oudste dochter is. Toen zij 14 jaar oud was, werd ze uitgehuwelijkt aan meneer Chandersegar Alakhramsing, vertelt ze heel zacht. Ze kan nog af en toe een beetje praten, maar ligt voor het grootste deel van de dag op haar bed. Ze heeft samen op school gezeten met haar echtgenoot. “Maar in die tijd keken we niet naar jongens. Ik ging naar school met een orhnie, een hoofddoek. Die tijd was anders dan nu”, zegt Gunwantie. Rita, de schoondochter, verzorg haar schoonmoeder nu. Zij kent haar al 25 jaren en zij heeft haar altijd met respect toegesproken. Ze heeft nooit tegen mij geschreeuwd en zij is altijd lief geweest. Gunwantie heeft 12 kinderen van wie 6 zonen en 6 dochters. “Als mijn moeder een getal wordt, dan komen alle 7 kinderen die in Nederland wonen naar hier om het feest met haar te vieren. De voorgaande keren was het erg leuk, want mijn moeder kon nog veel praten en bewegen, maar nu gaat het niet meer zo goed met haar gezondheid”, vertelt Satie Alakhramsing, een van de dochters. Twee broers van de jarige zijn ook speciaal uit Nederland gekomen. De vader van het gezin is 31 jaar geleden overleden. De kinderen vinden het bijzonder dat de moeder nog leeft samen met haar 12 kinderen. Satie herinnert zich haar als een zachtaardige moeder. Ze is altijd een goed voorbeeld geweest. Toen ik haar vanmorgen feliciteerde, begon ik te huilen. Ze vroeg mij waarom ik huilde en ik zei: “ het zijn tranen van blijdschap”. Iedereen is echt blij en gelukkig dat zij er nog is. De familie heeft gisteren een yagya met 3 diensten gehouden voor de jarige. Gunwantie is gezegend met 49 kleinkinderen, 61 achterkleinkinderen en 3 achter achter kleinkinderen.
