Al jaren is het een planeet die mensen intrigeert. Mars, de rode planeet. Onlangs heeft India een satelliet gelanceerd die over 300 dagen in een baan om de planeet moet komen. Men wil er diverse onderzoeken gaan doen, onder andere naar de sporen van methaan die zouden kunnen betekenen dat er leven, ook al is het bacterieel, mogelijk of al is op Mars. Echter zal dat over een paar jaar sowieso het geval zijn. Er zijn namelijk bemande ruimtemissies gepland.
Geplande missie
Stichting Mars One maakte afgelopen jaar groots bekend dat het op zoek was naar mensen die zich zouden willen opgeven voor de missie. Hiervoor hoefde men niet speciaal te zijn opgeleid maar was het vooral van belang dat men de juiste instelling had. Iedereen die interesse had, kon zich opgeven en er is, vooral in Europa, ruim aandacht aan besteed. Kandidaten moesten vooral creatief zijn en een teamplayer zijn. De reis van ongeveer een jaar moest men kunnen doorstaan. De eerste van, in eerste instantie twee missies, zal in 2022 vertrekken van de aarde en in 2023 aankomen op Mars. Daar is het de bedoeling dat er een eerste nederzetting wordt opgestart die helemaal zelfvoorzienend moet gaan worden . Vervolgens zal er een tweede groep vertrekken die in 2024 moet aankomen op de Rode Planeet.
Gezicht op Mars
Al jaren is de planeet onderwerp van discussie. Is er leven mogelijk? Was er al leven? Het Gezicht van Mars werd door een groep mensen aangedragen als het bewijs dat er ooit een grote beschaving leefde op de planeet. Volgens wetenschappers is het echter een rotsformatie die toevallig door lichtval en lage resolutie een gezicht lijkt te vormen, volgens anderen een vorm van pareidolie, een psychologisch verschijnsel waarbij mensen in allerlei willekeurige vormen een patroon gaan zoeken en denken iets te herkennen, net zoals al dat men naar de wolken kijkt en dan een dier denkt te zien in de vorm. Weer een andere groep zet het gezicht van Mars op een lijn met de sfinx in Egypte en zelfs met andere oude beschavingen als de Maya’s en Inca’s waarbij er vergelijkingen worden getrokken met de bouw van de grote piramidecomplexen.
India naar Mars
Meerdere landen hebben al pogingen ondernomen op de planeet aan te komen. De jongste in het rijtje is dus India. Het is een land waar de bevolking moet leven van een bedrag van ongeveer SRD 8 per dag. En ook een land met het grootste aantal ondervoede mensen ter wereld, namelijk 230 miljoen. En toch besteedt het jaarlijks 1,3 miljard dollar aan zijn ruimteprogramma, dat is ongeveer zo een SRD 5,7 miljard. Daar kunnen aardig wat mondjes mee gevoed worden. Toch is men in India blij met de missie, ondanks dat er ook wel kritiek op is. Men vindt bijvoorbeeld dat het tekort aan leraren en toiletten meer prioriteit zou moeten hebben. Ook was te lezen dat het een ‘onderdeel van het onzinnige streven van de Indiase elite naar de status van supermacht’ is. Anderen stippen de voordelen aan van de Indiase aanwezigheid in de ruimte, waarbij men kijkt naar bijvoorbeeld het accuraat voorspellen van het weer. Onlangs kon men er namelijk precies de baan en de kracht van een verwoestende cycloon voorspellen waardoor er vele levens konden worden bespaard.
24/7/365
Hoe men het ook wendt of keert, Mars blijft intrigeren. Zodanig dat er voor de betreffende missie van Mars One wel meer dan 200.000 mensen, om precies te zijn 202.586, van over de hele wereld (uit 140 landen in totaal) zich hebben opgegeven als kandidaat. De grootste groepen zijn afkomstig uit de Verenigde Staten, zo een 24 %, gevolgd door India met 10 % en China met 6 %. Kandidaten uit landen als Brazilië, Peru, Canada, Chili en Argentinië zijn er ook. Voor zover bekend geen Surinamers maar wie weet vallen die wel in het groepje van de Amerikanen of de Nederlanders. De selectieprocedure is inmiddels gestart met een eerste screening waarbij aan het eind van dit jaar bekend zal worden gemaakt wie er doorgaan naar de tweede ronde die zal bestaan uit persoonlijke interviews. Het is de bedoeling dat de Aardse bevolking het wel en wee kan volgen via tv en wel 24 uur per dag, 7 dagen in de week en 365 dagen per jaar.
Geschiedenis schrijven
Het is natuurlijk niet niks, het ontstaan van een eerste permanent bewoonde menselijke nederzetting op een andere planeet. In verschillende interviews komt naar voren dat het ook de grootste reden is waarom zoveel mensen zich hebben opgegeven. Men wil onderdeel zijn van de geschiedschrijving. Hetgeen er staat te gebeuren is zo een gigantische stap dat men bereid is huis en haard achter te laten om nooit meer terug te keren. Alle geplande reizen naar Mars zijn namelijk enkele reizen. Deels om de kosten te drukken maar ook omdat de zwaartekracht op de Rode Planeet veel minder is dan op Aarde en wij nog niet de technologie hebben ontwikkeld om van zo een planeet op te kunnen stijgen. Het is zelfs zo dat landen op de planeet al weleens een probleem zou kunnen zijn. Grote risico’s dus, maar zeker wel de moeite waard om die te nemen.
Neokolonisatie
Als India slaagt in zijn missie zal het de vierde in het rijtje zijn van landen of groepen die Mars hebben bereikt. Het is Europa, de Sovjet Unie en Amerika namelijk al gelukt om een onbemande missie naar Mars uit voeren. Het streven van India is om in ieder geval voor China de Rode Planeet te bereiken. Of zij zich er daadwerkelijk ook zullen proberen te vestigen is de volgende vraag. We lijken wel aan het begin te staan van een nieuwe periode van kolonisatie. Een waarbij we wederom grenzen gaan verleggen en waar het opkomende landen zijn als China en India zijn die de rest van de Aarde op economisch gebied ‘koloniseren’. De Eerste Wereldlanden, zoals ze van oudsher heetten, hebben nu hun zinnen gezet op het koloniseren van de ruimte, aangevoerd door een Nederlands bedrijf.
VOC-mentaliteit
De oude VOC-mentaliteit, de VOC was de eerste Nederlandse multinational van de wereld en is mede door haar handelsgeest begonnen met het koloniseren van andere landen destijds zoals Indonesië en Suriname, is dus absoluut niet uitgestorven maar is net een sluimerend virus weer de kop aan het opsteken. Het is te hopen dat de eerste groep van vier mensen die op Mars aankomt niet tot de ontdekking komt dat er wel degelijk Inheemse Martianen zijn. Het herhalen van de geschiedenis zou spijtig zijn. Echter interessant, gewaagd, spannend en avontuurlijk is het hele plan wel. Wie wil nou niet onderdeel van de eerste bevolking op Mars zijn?
