Het is een steeds meer voorkomend onderdeel van het straatbeeld. Wapens! Op veel plaatsen staan er vervaarlijk uitziende mannen met grote wapens. Kinderen die langslopen zien het ook. Is het nou echt zo gevaarlijk in Suriname?! Is het niet van de zotte om het landschap van ons paradijsje te vervuilen met het beeld van deze wapens?…
Boek in ontvangst nemen onder toeziend oog van bodyguardsTijdens de presentatie van het fotoboek “Beyond the Shopkeepers Counter” werd minister Aswhin Adhin naar voren gehaald om een exemplaar in ontvangst te nemen. In het publiek zaten allemaal genodigden, voornamelijk vrouwen en mensen die geïnteresseerd waren in kunst en fotografie. De minister nam het boek in ontvangst van Ranu Abhelakh, een dame die ongeveer tot aan zijn borst reikte. Toch stond zijn bodyguard naast hem terwijl hij het boek in ontvangst nam. Waarschijnlijk was het er maar een omdat het een boek met een zachte kaft was, in het geval van een harde kaft zouden er misschien wel drie guards hebben gestaan?! Of was men bang dat een van de gasten een aanslag plande op de minister met een glas wijn? Of zou de camera van de fotografe Abhelakh eigenlijk een vuurwapen zijn waarmee ze de minister zou schieten?!
Bom in een flesje Alcolade?
Op Bigi Sma Dei kwam de president het terrein oplopen. Iedereen om hem heen was in burger gekleed, behalve dc De Miranda, en hij liep ontspannen het terrein op. Iedereen wist dat er waarschijnlijk beveiligers waren, maar ze vielen niet op. Het zag er allemaal leuk uit, iedereen lachte. Toch, toen de president zijn toespraak hield, stonden er twee guards pontificaal achter hem op het podium, weliswaar in burger, maar waarom? De president stond te praten tegen een zaal vol ouderen. Was er angst dat de senioren bommen hadden verstopt in hun flessen Alcolade of Floridawater? Of dat ze hun krakende botten ten spijt het podium op zouden rennen en hem met een wandelstok te lijf zouden gaan?
Zo spannend als CSI-MiamiMachtsvertoon door middel van wapens en beveiligers lijkt een manier te zijn om orde op zaken te houden. Het nieuwe arrestatieteam heeft ook een opvallende surveillanceauto gekregen, zij dragen wapens en dragen CSI Miami-waardige outfits. Het is natuurlijk bedoeld om criminelen en daarbij behorende activiteiten af te schrikken maar helaas ziet de gewone bevolking dat ook. Wat hebben we eraan als onze kinderen opgroeien met een ‘normaal beeld’ over het dragen van wapens? Wat prenten we op deze manier in de hoofden van onze kinderen? En laat men juist door het overdreven zichtbaar dragen van wapens en escorteren door securityguards niet blijken dat het onveilig is? Dat de veiligheid in ons land dus alleen zo gewaarborgd kan worden en niet op andere manieren?
“Integendeel!”Volgens Dropatie Ramkhelawan van de afdeling Voorlichting van het Korps Politie Suriname is het zichtbare wapengebruik van de politie geen teken van verergering van de criminaliteit. “Het is absoluut niet zo! Integendeel. Het is juist een teken dat we voorbereid zijn op alles en zeker niet achter zijn met het terugdringen van de criminaliteit. En dat ons politiekorps eigenlijk zoveel mogelijk middelen tot zijn beschikking heeft. Er zijn daarnaast speciale eenheden die worden getraind om de zwaardere criminaliteit aan te gaan!” Daarnaast worden volgens Ramkhelawan de surveillancemodellen aangepast, evenals de strategieën. Dit omdat criminelen ook hen in de gaten houden. Met opvallende zichtbaarheid is dus gemakkelijk na te gaan waar en wanneer de zaken die het daglicht niet kunnen verdragen gedaan kunnen worden.
Wat doet het met de samenleving?
Dhr. Manda is werkzaam bij het Psychiatrisch Centrum Suriname. Hij is voorzichtig met zijn uitspraken maar legt vanuit zijn beroep uit dat het logisch is dat onze regering kiest voor bepaalde oplossingen. “Het heeft te maken met beleid. Onze president is militair geweest. Als er een ander persoon aan de macht komt met een andere achtergrond zal deze ook kiezen voor een andere aanpak.” Hij geeft aan dat het echt een vraagstuk is voor de mensen in de maatschappij. “Wat voor impact heeft het en wat voor gevoel ontstaat er als zij zo een zwaarbewapend persoon zien? Wat doet het met de samenleving? Het is goed bedoeld maar wat roept het op?” Volgens Manda speelt bij het omgaan met het beeld van zwaarbewapende agenten en guards het milieu waarin iemand opgroeit ook een rol. “Er zijn meerdere factoren. Hoe is de thuissituatie? Hoe is de bejegening thuis? Hoe worden problemen thuis opgelost? Het zal bijvoorbeeld in traumatische gezinnen meer angst oproepen dan in andere situaties. Dat maakt het lastig om een duidelijke stelling te poneren of een duidelijke mogelijke verklaring te geven.”
Bio-psychosociaal
Hij geeft aan dat de psychiatrie bio-psychosociaal bepaald is. “Dus waar ben je opgegroeid? Hoe ben je opgegroeid? Wat zijn je persoonlijkheidskenmerken? Hoe los je problemen op? Als het in je visie past dat je problemen met geweld oplost dan spreekt dat aan.” Manda denkt wel dat de fysieke aanwezigheid van zwaarbewapende hulpverleners voor degenen die kwetsbaar zijn een positief iets is. “Ze denken ‘er wordt toch wel goed voor me gezorgd’”
“vroeger was dat niet nodig”Manda geeft aan dat het ook wel een teken is dat het niet goed gaat. Dat de criminaliteit zulke ernstige vormen heeft aangenomen waarbij beleid, structuur, normen en wetten door een deel van de samenleving worden vertrapt. “Als we een feestje hebben, moet je nu security hebben. Vroeger was dat niet nodig. Dat is allemaal met de tijd gaan veranderen. Dat is een teken dat er risico’s bestaan nu en dat men maatregelen moet treffen om dat allemaal te voorkomen.”
