De jongeren die deelnemen wagen zich aan liederen van grootheden uit de muziekindustrie. Elke dag zijn ze in een spotje te zien en te horen. Het publiek kan stemmen en kiezen welke zanger of zangeres volgens hen goed genoeg is voor de volgende ronde.
Grootheden klein gemaakt
‘And I Am Telling You’ van Jennifer Holliday is een van de nummers die ten gehore word gebracht. Evenals ‘Valerie’ van Amy Winehouse en meerdere nummers van Alicia Keys. Ondanks dat de jeugdigen erg hun best doen, echt erg hun best, is het niet altijd even pluis wat er ten gehore word gebracht. Hen valt echter niks te verwijten. Zij functioneren naar beste kunnen. Bovendien is het niet allemaal barslecht maar het is wel opvallend dat zij allemaal hetzelfde probleem hebben: het aanhouden van de juiste toon. Niet het hele lied door, maar wel op cruciale momenten.
Is er begeleiding?
De vraag is echter: Is er niemand binnen de organisatie die het hoort? Is er niemand die zegt tegen hen dat ze misschien beter een ander lied kunnen kiezen? Waarom moeten zij zich wagen aan liederen die alleen al wat betreft het gevoel buiten hun bereik liggen omdat het hen aan levenservaring ontbreekt? Dat ze kunnen zingen is duidelijk, of ze goed kunnen zingen is bij sommigen een tweede. Natuurlijk is het doel van het programma om te zoeken naar ‘de stem’, die ene die met bekoorlijke tonen het hart van het publiek in zweeft. Het kaf moet van het koren gescheiden worden. Maar het betreft hier jonge mensen die nog niet altijd in staat zijn een keus te maken die voor hen het beste is. Waar is de begeleiding?!
“Ik hoor het ook”
De voorzitter van de jury is Mitchel Ivor en hij is zangdocent op de Nationale Volksmuziekschool. Hij geeft aan dat het wel degelijk gezegd word als kids niet de juiste toonhoogte aanhouden. “Omdat ik zangdocent ben, hoor ik dat ook. Maar het kan door verschillende redenen komen. Vaak krijgen ze bij het repeteren wel de juiste toon te horen en houden ze die ook aan maar als ze nerveus worden, kunnen ze die kwijt raken. Soms ook doordat de monitor te hard staat of dat ze zichzelf niet goed horen. Het heeft niet altijd te maken met de coaching dat ze niet zuiver zingen en ik geef wel aan dat ze op hun toon moeten letten.”
Kies het juiste fragment om uit te zenden
Misschien moeten de programmamakers ervoor kiezen bepaalde stukken niet uit te zenden. In het Nederlandse programma The Voice of Holland worden bijvoorbeeld korte fragmenten uitgekozen die het beste stuk zijn van een optreden. Daar worden er ook regelmatig missers gemaakt maar word het publiek in de waan gelaten dat alles perfect ging, ze moeten natuurlijk wel blijven bellen en sms-en en hoe meer goede performances er (lijken te) zijn, hoe meer mensen er bellen. Als er fragmenten getoond worden van tien mensen waarvan 8 niet zuiver zingen, zullen er waarschijnlijk minder mensen actief meedoen of alleen onder het mom van ‘ach wat schattig, ze doen hun best”. Maar daar heeft een deelnemer niks aan….
Internet
Met de komst van internet, heeft Suriname toegang tot de rest van de wereld en wij maken daar ook gretig gebruik van. Maar de rest van de wereld heeft ook toegang tot ons. Op You Tube doen al jaren de clips de ronde met als titel ‘worst auditions ever’. Men kan dan van bijna elke jaargang van X-Factor of Idols de slechtste audities bekijken. En dat is het verschil. Het blijft daar bij een auditie voor velen. Soms tot tranen van teleurstelling toe. En vaak word ook het advies gegeven in een later stadium in het leven terug te komen. Eerlijkheid duurt het langst maar internet tot in de eeuwigheid. Laten we hopen dat ons mooie landje niet bekend komt te staan met clips van onze jeugd die naar beste weten ‘performt’ terwijl de rest van de wereld onder hun stoelen ligt van het lachen…
