’De stap om terug te treden uit De Nationale Assemblee (DNA) is ingegeven door politieke redenen’, zegt NPS-topper en voormalig president Ronald Venetiaan aan Dagblad Suriname. Venetiaan heeft het parlement een schrijven doen toekomen waarin hij zijn functie als parlementariër (NPS/NF) neerlegt. Het is de bedoeling dat Hesdy Pigot hem conform de opvolgingsprocedure van het Centraal Hoofdstembureau opvolgt. Venetiaan licht tegenover Dagblad Suriname toe deze stap te hebben genomen om nieuwe krachten in het politieke veld de kans te geven zich te profileren. Venetiaan bevestigt dat hij niet zal meedoen aan de aanstaande verkiezingen. “Ik ben nu 77 jaar en heb 49 jaar lang mijn krachten gegeven aan dit land.” De mentor in de politiek zegt dat hij zijn kennis en ervaring ter beschikking stelt niet alleen voor de partij (NPS), maar ook voor het land.
Na het behalen van zijn mulodiploma bezocht Venetiaan van 1952 tot 1955 de Algemene Middelbare School waar hij zijn vwo- diploma behaalde. Daarna vertrok hij naar Nederland waar hij wiskunde en natuurkunde studeerde aan de Rijksuniversiteit Leiden. In 1964 behaalde hij zijn doctoraalexamen. Vervolgens keerde hij terug naar Suriname, waar hij werkzaam werd als leraar wis- en natuurkunde. Vanaf 1969 was hij directeur van de Algemene Middelbare School. In 1973 werd hij voor de Nationale Partij Suriname minister van Onderwijs en Volksontwikkeling in de regering onder NPS’er Henck Arron. Venetiaan werd in 1980 docent aan de Technologische Faculteit van de Anton de Kom Universiteit van Suriname. Venetiaan was 19 jaar voorzitter van de Nationale Partij Suriname. Op 17 juni 2012 werd hij opgevolgd door Gregory Rusland.
Nadat de democratie met de verkiezingen van 1987 was hersteld, werd Venetiaan opnieuw minister van Onderwijs en Volksontwikkeling. In 1991 werd hij presidentskandidaat voor het Nieuw Front voor Democratie en Ontwikkeling. Hij werd op 7 september gekozen. Als president wist hij de invloed van de militairen verder terug te dringen. Zo slaagde hij erin Bouterse als bevelhebber te vervangen door een loyale officier. De relaties met Nederland normaliseerden, maar tot een echte hervatting van de ontwikkelingsrelatie kwam het niet. De Surinaamse economie bleef in de versukkeling. In 1996 won het Front opnieuw de verkiezingen. Als gevolg van een breuk in de VHP haalde het Front echter niet de tweederde meerderheid in het parlement die voor de verkiezing van Venetiaan als president benodigd was. In de Verenigde Volksvergadering, een kiescollege van landelijke en regionale vertegenwoordigers, behaalde de NDP-kandidaat en oud-premier Jules Wijdenbosch de zege. Venetiaan bleef lid van De Nationale Assemblée. De regering Wijdenbosch veroorzaakte hyperinflatie en kwam na hevige protesten ten val (“Bosje go home”). Op 12 augustus 2000 werd Ronald Venetiaan opnieuw gekozen tot president. Ook ditmaal was hij de Nieuw Front-kandidaat. Op 3 augustus 2005 werd president Venetiaan herkozen, nadat NDP-kandidaat Rabin Parmessar in opspraak was geraakt, omdat hij niet bleek te voldoen aan de grondwettelijke vereisten voor het presidentschap.
