De herdenking van de internationale dag voor de uitroeiing van armoede dateerd op 17 oktober 1987.Op die datum, hebben meer dan 100.000 mensen in Parijs geprotesteerd ter ere van de slachtoffers van extreme armoede, geweld en honger. In December 1992 verklaard de Algemene Vergadering van de VN officieel 17 oktober als datum voor de internationale dag voor de uitroeiing van de armoede (resolutie 47/196 ). Deze internationale dag voor de uitroeiing van armoede moet het besef van politiek beleid en besluitvoprming en activiteiten van NGO`s bevorderen tot de noodzaak voor de uitroeiing van armoede en achterstand wereldwijd, met name in de ontwikkelingslanden.Het concept van de VN op deze dag is samen werken aan een wereld zonder discriminatie:voortbouwend op de ervaring en de kennis van mensen in extreme armoede. Hoe wordt armoede gemeten ? In de jaren tachtig van de vorige eeuw werd door de V.N. het Capita Per Inkomen (CPI) geïntroduceerd om de armoede in een land te meten. Het CPI wordt bepaald door het BNP van de staat te delen op de totale populatie. De grens werd door de V.N. vastgesteld op US$1650,-per hoofd van de bevolking per jaar. Sedert1993 wordt door de V.N. ook de Human Development Index ( HDI) gehanteerd . De HDI determineert of een land ontwikkeld , in ontwikkeling of onder ontwikkeld is en of het economisch beleid invloed heeft op de kwaliteit van het leven. Dit houdt in de drie basis dimensies voor menselijke ontwikkeling : toegang tot onderwijs , gezondheidzorg en schoondrinkwater.In de jaren negentig van de vorige eeuw werd de “Purchasing Power Parity ( Koopkracht Pariteit ) maatstaaf geïntroduceerd, een alternatieve manier om de koopkracht van twee landen te vergelijken.Een CPI van U.S.$1400,- in een Derde Wereld land heeft in vergelijking met Amerikaanse prijspijl een koopkracht van US $ 6200,- .Voor extreme vormen van armoede in de Derde Wereld hanteert de V.N. sedert 2005 een dagelijkse inkomen van US $2,50 per beroepsbevolking . Het aantal mensen dat volgens dit maatstaaf leeft over de hele wereld is sterk gedaald .Een rapport van de Wereld Bank constateerd dat in een aantal ontwikkelingslanden,er een grote kloof is tussen arm en rijk o.a geen toegang tot goede scholen, gezondheidszorg, elektriciteit, schoon water , huisvesting, werkloosheid en vluchtelingen die in armoede vervallen door oorlog , klimaatverandering en natuurrampen . Dimensies en oorzaak van armoede. Het concept armoede heeft niet alleen betrekking op relatief (zichtbare) maatschappelijke verschijnselen ( b.v. bedelaars en daklosen ) maar kan ook een absolute inhoud aan gegeven worden. Dit wordt toegepast bij het meten van de welvaart van de beroepsbevolking die boven of onder de armoede grens leeft. Gezinnen die onder de armoede grens leven ontberen een inkomen of hebben onvoldoende inkomen om te voorzien in de dagelijkse levensbehoefte. Maar heden is armoede veel meer dan de afwezigheid van een inkomen of het niet beschikbaar hebben van voedsel,een onderdak en toegang tot schoondrinkwater. Armoede houdt ook in de afwezigheid van mogelijkheden en keuzes voor een essentieel gezondheid , creatief en vrije levensstandaard , angst tot sociale uitsluiting en huis uitzetting. Volgens dit concept is armoede niet beperkt tot arme landen. In de V.S. leven 37 miljoen Amerikanen in armoede , zonder mogelijkheden tot verbetering van hun leven.Bovendien heeft armoede een objectieve en subjectieve dimensie. Subjectieve armoede gaat uit van een oordeel van betrokkene zelf ; iemand die rijk is kan zich arm voelen , zij het in mindere mate. Bij objectieve armoede worden armen in de omgeving geïdentificeerd als daklozen ,bedelaars en sociaal behoeftigen. Zij zijn niet in staat te voorzien in de minimale noodzakelijke consumptie pakketten. Een moderne vorm is de sociale armoede ; kansarmen vervallen in een isolement van sociale uitsluiting door gebrek aan relatie netwerk o.a. bij een ouder gezin , ouderen en gehandicapten. Een belangrijk onderscheid is de gedwongen en vrijwillige armoede. Bij gedwongen armoede vervallen kansarmen tot kinderarbeid, prostitutie,abortus en criminaliteit. Vrijwillige armoede heeft samenhang met het cultuurpatroon van tribale samenleving ( die in harmonie met de natuur leven) en de religie van groepen in de samenleving :dit concept is multi-interpreteerbaar en onderhevig aan valkuil bij de classificatie van armoede o.a. wordt armoede in de Islam geaccepteerd en is het betalen van armen belasting verplicht gesteld. De oorzaak van armoede is het resultaat van de kapitalistische productie en distributie systeem , waarbij het productie proces paradoxaal genoeg zowel armoede crieërt als ophef. Het systeem wordt in stand gehouden door de ongelijke spreiding van kennis , macht , inkomen , achterstelling en uitsluiting. In veel ontwikkelingslanden met een hoge tertiaire (formele en informele )sector vertoont de economie kenmerken van schijnwelvaart en verborgen armoede. Voor Suriname betekent dit dat huishoudens afhankelijk zijn van financiële of pakket overmakingen van families uit Europa of de V.S., als aanvulling op hun lage lonen, verlichting van de werkloosheid of aanschaf van levensmiddelen. Het oplossen van het armoede probleem en dreigende armoede cultuur vereist structurele ingrijpende politieke maatregelen om mogelijkheden voor kansarmen te crieeren voor deelname in de samenleving. Het sociaal accoord programma en stimulering van het sociaal kapitalisme o.a. productieve netwerkrelaties onder armen kan een bijdrage leveren voor verlichting van de armoede.
Geografen Vereniging Suriname
Hein Raghoebar M.Sc.
