De overheid verspilde op jaarbasis ruim SRD 139 miljoen voor betaling van medische behandeling voor houders van een on- en minvermogenkaart. De verspilling zat hem hierin dat het gros van deze kaarthouders onrechtmatig gebruik maakte van deze voorziening, waardoor de Staat en belastingbetalers benadeeld werden. Houders van de on- en minvermogenkaart hadden recht op alle medische voorzieningen, wat niet het geval is met de nieuwe medische kaart van het Nationaal Zorgstelsel (NZS). Het verschil tussen deze twee kaarten zit hem hierin dat de NZS medische kaart een verzekering is, terwijl de geneeskundige hulpkaart van Sozavo een voorziening was. De controle op dit voorzieningssysteem werd door de jaren heen steeds minder, omdat het ook gebruikt werd als politiek instrument om stemmen te winnen. Het inbreken in dit systeem door de politiek leverde tal van financiële frommels op, waarvoor de belastingbetaler moest opdraaien.
De verplichte registratie van on- en minvermogenkaartbezitters in juni bracht aan het licht dat ruim 1/3 van de 84.000 houders op een onrechtmatige manier aan een kaart was gekomen. Het Sozavo-bestand werd opgeschoond en werd de medische verzekeringskaart ingevoerd. ‘De overheid bespaart daardoor miljoenen’, zegt Henry Staphorst, secretaris van het Tripartiet Overleg (TO). Staphorst heeft op het kabinet van de vicepresident voor verschillende groepen presentaties gehouden over het zorgstelsel. De nieuwe medische voorziening wordt nu door een zorgverzekeraar (Self Reliance) betaald. Die wil weten voor wie en waarvoor er betaald wordt. Het systeem is nu transparant en waterdicht en er kan niet gemakkelijk gefraudeerd worden. Staphorst en andere deskundigen betrokken bij de NZS-operatie voeren aan dat als er geen controle is op gebruikers van het systeem, de overheid meer zal betalen. Bij het oude systeem van on- en minvernmogenkaarten kwam het vaker voor dat personen die niet opgenomen waren in het bestand, toch vrijelijk gebruik maakten van de voorzieningen van het ministerie. Zelfs vreemdelingen maakten vaker gebruik van deze kaarten om klinisch en poliklinisch behandeld te worden. De Surinaamse belastingbetaler betaalde de rekening. Met de nieuwe verzekeringskaart kan dit niet meer.
