Security guards die door ex-directeur Kenneth Vaseur in dienst zijn genomen bij de EBS zijn ontevreden over de handelingen van de opvolger Willy Duiker. Duiker zou het hoofd van de security, Jerry van Frederikslust, onterecht hebben ontslagen. Van Frederikslust had volgens een persbericht van de guards de opdracht het Security Fire Prevention & Safety (SFS)-beleid op peil te brengen, aangezien dat zeer zwak was. Na de training van deze guards is er eveneens een rangenstelsel in elkaar gezet waarbij de werknemers titulair bevorderd werden en na positieve beoordeling geëffectueerd zouden moeten worden, welke bevordering gepaard zou moeten gaan met een financiële waardering. Deze guards waren vooral nodig om het bedrijf te behoeden tegen calamiteiten, diefstallen, onveilige werksituaties en milieuvraagstukken. Hiervan had de ex-directeur, Kenneth Vasseur, onder wiens bewind de guards in dienst zijn genomen en getraind, reeds in januari 2011 reeds melding gemaakt en een plan opgesteld om de stroomleveranties aan de gemeenschap te kunnen garanderen.
‘Thans is het zo dat het SFS-beleid van het bedrijf aan diggelen geslagen wordt en dat zeker het personeel niet zeker meer is van zijn bestaan binnen het bedrijf, aangezien ontslagen van de ene op de andere dag plaatsvinden. Thans is het zo dat naar aanleiding van een eenvoudig , anoniem bericht (zogenaamd “bezorgde EBS’ers”) op GFC Nieuws van woensdag 11 september 2013, de bond de huidige directie een ultimatum stelt om onderzoek te doen verrichten omtrent delen van het inhoudelijke van dat bericht en gelijk ook een alv belegt om die inhoud te bespreken. De directie gaat in op de eisen van de bond en gaat zelfs verder om ook nog de manager Security te ontslaan, nadat hij eerder, in de maand juli, reeds 8 security medewerkers zonder enig opgaaf van reden van de ene op de andere dag had ontslagen.’
‘Het ontslagproces van de manager is nog lopende, maar men heeft reeds een nieuwe manager en een staflid in dienst genomen om de manager Security te vervangen, in de personen van ene O. Aalstein en Harris die qua niveau veel en veel lager zijn. Dit ondanks het feit dat men bezuinigt. Het contract van deze manager, die dit alles op poten heeft gezet, zal afgekocht moeten worden.’ De guards vragen zich als gevolg van het bovenstaande waarom voor dezelfde job drie mensen worden betaald, terwijl één niet meer presteert. ‘Is dit bezuinigen? Of is dat rancune?’
‘De handelswijze van de waarnemend directeur roept vraagtekens op, temeer daar het functioneren van de security binnen het bedrijf zijn nut zeker bewezen heeft. Als men thans ervoor kiest om zonder grondige redenen mensen die bruikbaar zijn en veel presteren te ontslaan, nog er bij met financieel hoge onkosten voor het bedrijf, rijst het vermoeden dat men andere zaken nastreeft.’
‘Wat beoogt men met deze handelingen? Kan het security-personeel nog rekenen op de job? Zullen de vele diefstallen en andere misstanden binnen het bedrijf niet meer aangepakt worden? Zullen de effectueringen van de geslaagden nog plaatsvinden? Het security personeel is ook lid van de bond. In hoeverre kunnen zij op de bond rekenen dat hun belangen behartigd worden’, vragen de guards.
‘Bij de 8 eerder ontslagen werknemers heeft de bond zich van hen gedistantieerd met de woorden dat zij geen EBS’ers waren, ondanks het feit dat zij contributie betaalden (hetgeen werd geaccepteerd), AOV en pensioen stortten, dezelfde badges als alle andere EBS’ers hadden, voor bondsvergaderingen en andere bondsactiviteiten werden uitgenodigd.’ De guards vragen zich af wat voor rol de bond in de persoon van de voorzitter Steve Geerlings speelt in deze? ‘Is hij nu niet bezorgd? Hoe wil men criminaliteit aanpakken zonder security’, aldus de bezorgde security guards van de EBS.
