In Dagblad Suriname van woensdag 11 september j.l. schreef mr Haris Monorath een artikel met als titel “Overheid zou aansprakelijk kunnen worden gesteld voor overlijden bromfietser Vlier”. Mr Haris Monorath wil in zijn artikel feitelijk aangeven dat de overheid aansprakelijk kan worden gesteld voor alle schade die de slachtoffers van het verkeersongeval (nabestaanden van de overleden Vlier, de duorijder Selmo Leming) hebben geleden en zullen lijden. Met alle schade wordt bedoeld, de materiële schade (schade bromfiets, kosten medische hulp en medische hulpstukken, verlies inkomsten van Selmo Leming en ook de zorgkosten van de nabestaanden van Vlier door het wegvallen van de inkomsten en de begrafenis- of crematiekosten) en de immateriële schade (verdriet, gederfde levensvreugde). Advocaat Haris Monorath heeft helemaal gelijk. De juridische grondslag van voormelde aansprakelijkheid vinden wij in de wet, namelijk artt. 1386 en 1387 Sur. BW “Een ieder is verantwoordelijk niet alleen voor de schade welke hij door zijn daad heeft veroorzaakt, maar de schade welke door zijn nalatigheid is veroorzaakt”.
In voormeld geval betrof het een 21-jarige bromfietser die tegen een losgeraakte elektriciteitskabel van de EBS aanreed met als gevolg: dood van de bromfietser en een zeer ernstig letsel van de medepassagier. Uit art. 1387 Sur BW vloeit voort dat indien een ongeval ontstaat, doordat een openbare weg niet voldoet aan de eisen die men daaraan in de gegeven omstandigheden mag stellen, het overheidslichaam (of de wegbeheerder) dat moet zorgen dat die weg in goede staat verkeert, aansprakelijk kan worden gesteld. Voor de autoriteit die belast is met de aanleg van elektriciteitskabels geldt hetzelfde. De elektriciteitskabels langs de openbare weg dienen deugdelijk te zijn bevestigd, ter voorkoming van gevaar voor o.a. verkeersdeelnemers. De overheid (minister NH) en/of EBS moet daarbij beseffen dat niet alle verkeersdeelnemers (hoog voertuig/vrachtwagen) steeds de nodige voorzichtigheid en oplettendheid zullen betrachten. Daarom worden er verkeersborden en verkeerslichten geplaatst. Daarom worden er verkeersdrempels/verkeerspleinen aangelegd. En als een elektriciteitskabel om welke reden dan ook lager komt te liggen, moet de EBS of het ministerie van NH onmiddellijk maatregelen treffen om verkeersdeelnemers te waarschuwen voor het naderend gevaar o.a. de aanwezigheid van de politie ter plaatse en/of door middel van geel knipperende waarschuwingslichten. Dat de bromfietser met een hoge snelheid heeft gereden, is hierbij niet relevant. De overheid en/of EBS is nalatig geweest en is dus aansprakelijk voor alle schade die de slachtoffers lijden en zullen lijden. De materiële schade is makkelijk te berekenen. In Suriname is de immateriële schade moeilijk te berekenen (geen vergelijkbare jurisprudentie, geen duidelijke wettelijke basis; de regering en DNA hebben nooit een debat hierover gevoerd). Terwijl een regeling van schadevergoeding bij verkeersongevallen een belangrijk instrument is om roekeloze verkeersdeelnemers te bestrijden. De cijfers liegen er niet om, volgens statistieken vanaf 2005 tot 2012 gemiddeld 85 verkeersdoden !
Sekhar Bissessur
