Tijdens de openingsceremonie van het vier dagen durende internationale congres over biodiversiteit op maandag 05 augustus 2013, georganiseerd door de Anton de Kom Universiteit van Suriname, is het goed opgekomen publiek getrakteerd op een uniek theaterstuk. Het thema van het gebeuren lag uiteraard op het gebied van de biodiversiteit. De presentatie van de voorstelling lag in handen van het artistieke duo uit Frankrijk, Alejandra Santander en Didier Boyat. Zij zijn hoog opgeleide musici en geluidsdeskundigen, die in samenwerking met eminente wetenschappers de boodschap van de bedreigde aarde op een indringende wijze weten te brengen. Moeder Aarde (Dharti Mátá, Mamaisa) verkeert in levensgevaar en smeekt haar kinderen die niet beseffen dat zij aan hun eigen suïcide bezig zijn, om tot inkeer te komen. Haar longen (het tropische regenwoud) zijn reeds aangetast en haar zelfzuchtige kinderen zijn bezig deze te verwijderen voor eigen gewin, niet beseffende dat het kortstondige voordeel hun eigen ondergang betekent. Middels schitterende projecties op drie schermen, met begeleiding van muziek die je tot het binnenste van je ziel raakt, brengen de artiesten hun aangrijpende boodschap. Alejandra laat met haar loepzuivere stem de wolven huilen, de apen brullen van angst en de vogels hun droevig lied zingen. Didier Boyat weet met zijn virtuoze gitaarbegeleiding en speciale geluidseffecten onder andere op de keyboard de gevoeligste snaren te raken bij zijn gehoor die het schouwspel ademloos ondergaat. De bomen buigen zich naar ons toe met bewegingen die op een laatste groet lijken. Dominant in het gebeuren is de gepassioneerde stem van Alejandra die het imposante tafereel begeleidt, mede met het bespelen van zelf vervaardigde “ecologische” instrumenten. De Apocalyps lijkt nabij! Toch is alles nog niet verloren. Op de schermen is een interview te zien met de beroemde Franse botanicus Francis Halle die meer dan veertig jaar van zijn leven gewijd heeft aan de wetenschappelijke studie van het milieu. Op chirurgische wijze analyseert hij het aangetaste lichaam van Moeder Aarde, maar zegt dat er toch nog hoop is. De mensheid moet echter doordrongen zijn van de ernst van de situatie. Sueño en la fabrica (letterlijk: droom in de fabriek) is met haar vijfendertig minuten durende artistieke presentatie Spathelia Brittoni (de naam van een boom op Cuba) erin geslaagd in ieder geval het aanwezige publiek ervan te overtuigen dat acties ondernomen moeten worden voor behoud van het aardse leven. De keynote speaker van de avond was de voormalige president van de Republiek Guyana, dr. Bharrat Jagdeo. In een helder betoog gaf hij te kennen dat zijn land met behoud van het tropische regenwoud erin geslaagd is van Noorwegen een bedrag van USD 250 miljoen als een soort compensatie te verkrijgen. Hiermee worden diverse projecten voornamelijk voor de Inheemse gemeenschappen gefinancierd. Ook Suriname heeft deze mogelijkheid voor het verwerven van fondsen. Het is jammer dat niemand van de regering of DNA aan de uitnodiging om bij de opening van deze internationale conferentie, waaraan vertegenwoordigers van zes landen deelnemen, gevolg heeft gegeven. Ik ben ervan overtuigd dat Moeder Aarde hierover een traantje gelaten heeft!
Carlo Jadnanansing
