Zijn we nou echt zo zielig in dit land of is het niveau zo bedenkelijk laag ?
Via een nieuwsmedium lees ik dat, uitgerekend een DNA-lid , dat doorgaans ontwikkeling moet voorstaan, een schrijven richt aan de president om zijn bezorgdheid te uiten voor, zoals hij het aanduidt, het verminken van het onafhankelijkheidsplein. Ja, als je nooit ‘echt’ buiten de landsgrenzen bent geweest, kan ik mij zo’n reactie wel voorstellen. Het gehele gebied rond het onafhankelijkheidsplein is jarenlang werkelijk een zooitje geweest en niemand die zich toen geroepen voelde om daar iets aan te doen.
Dat is ook logisch omdat je wel eerst iets moet kunnen zien om vervolgens verandering , vernieuwing daarin aan te brengen. Maar , beste mensen, wat je niet ziet kun je ook niet veranderen.
Deze meneer heeft, hoe gek het ook klinkt, wel eens ingezien dat er vernieuwing moest komen binnen zijn politieke partij en daar heeft hij heel veel voor gedaan.
Je zou dus wellicht moeten zeggen dat hij wel oog heeft voor vernieuwing.  Als ik nu lees dat dit DNA-lid vernieuwing bestempelt als verminking, dan vraag ik mij af wat hij toentertijd  bedoelde met vernieuwing binnen zijn partij.
Ik snap soms het niveau van denken binnen enkele van onze DNA-leden niet.
Met mensen van dit kaliber komen we echt niet ver.
De vernieuwing van de desbetreffende partij is mij nu duidelijk. Hij bedoelt daarmee eigenlijk dus te zeggen ‘verminking’ van de partij.
Gelukkig voor ons dat we een president van een zwaar kaliber hebben die wel weet om te gaan met dit soort kinderlijk gedrag.
Ik ben nu al ontzettend blij met de vele projecten die allemaal al worden uitgevoerd.
Gelukkig dat wij een president hebben met daadkracht; iemand die tenminste durft te doen en niet alleen te praten.
Waar we, volgens de fabeltjes van vroeger, met meneer Bouterse als president, door de wereld geïsoleerd zouden worden, zie ik dat we nu juist gezien worden. Ik kan me best wel voorstellen dat er mensen zijn die daar grote moeite mee hebben. Het kan gebeuren,  maar dat zal mijn laatste zorg zijn.
De ontwikkeling van het land is voor mij belangrijk. En degenen die zich voor de volle 100% ervoor inzetten, kunnen op mij rekenen. Voor hen heb ik alle respect. Degenen daarentegen die steeds klagen en die nota bene zelf nimmer enige actie ondernemen om het land vooruit te brengen, hoeven bij mij niet terecht.
Het is mij opgevallen dat deze overheid de ontwikkeling niet overlaat aan particulieren; zij doet zelf ook mee. En daar hebben wij erg veel respect voor. We hadden al lang veel verder moeten zijn dan het punt waar we nu staan; maar helaas.
Onze huidige president is in vele opzichten representatief en dat is een belangrijke factor. Bovendien hanteert hij op dit moment de hamer van een internationale organisatie.
Al de emotionele en sentimentele verhalen die jarenlang zijn opgehangen in Suriname ten spijt. Hopelijk dat men nu toch wel tot betere inzichten zal komen.
Gelukkig dat vele Surinamers tijdig hebben ingezien dat er verandering nodig was.
Rebien
