Door: Rudi Jadnanansing
Inleiding
Een perfect kiesstelsel moet ervoor zorgen dat de meest geschikte mensen het lot van het land bepalen. Let op! Ik zeg de “meest geschikte” en niet “de meest geschoolde” .
Een beetje statistiek
In de TV-qiuz “Who wants to be a millionaire?” wordt soms het antwoord gevraagd aan het publiek. Het publiek mag dan kiezen uit drie antwoorden. Het antwoord met het hoogste percentage blijkt altijd juist te zijn. Dat komt omdat de mensen uit het publiek mensen zijn met een goede algemene ontwikkeling. Als men in plaats van dit publiek een groep leerlingen van de derde klasse lagere school zou plaatsen, zou men niet altijd het goede antwoord krijgen, omdat deze kinderen nog niet voldoende geestelijke bagage hebben. Begrijpt u mij, beste lezer? Als er gestemd wordt hangt het er van af wie u laat stemmen om het goede antwoord te krijgen.
Bill Gates en Michael Jackson in Suriname
Ik zal hieronder een verhaal opzetten waarbij ik door overdrijving wat inzicht probeer te geven.
Stel dat Bill Gates en Michael Jackson zich in Suriname kandidaat zouden stellen voor het presidentschap en alle inwoners van Paramaribo zouden mogen stemmen. Wie zou dan winnen? De grote manager Gates of de grote showman Jackson? Ik denk dat Jackson zou winnen, omdat alle kinderen op hem zouden stemmen. Als wij minder democratisch zouden zijn, laten wij de kinderen niet stemmen. Als alleen mensen boven twintig jaar mogen stemmen, gaat Gates president worden. Dit geldt ook voor het district Wanica, dat eigenlijk voor wat betreft politieke kennis op Paramaribo lijkt. Als Michael met veel show in de overige districten campagne zou gaan voeren en met geld en eten zou strooien, zou hij best een goede beurt maken. In plaats van op goede managers, stemt men op mensen die ze persoonlijk kennen of mensen die inspelen op etnische sentimenten of mensen die ze een paraplu, een T-shirt of een sprankelende show geven. U gelooft mij niet? Kijk maar naar Haïti. Daar is een populaire zanger president geworden.
Maar wat gebeurt er nu, met ons huidig kiesstelsel?
Met het huidige stelsel leveren 162.266 kiezers uit Paramaribo en Wanica samen 24 zetels en de overige districten met 75.234 stemmen (dus minder dan de helft van Paramaribo en Wanica samen), 27 zetels. Iedereen uit de districten die wat geleerd heeft komt in Paramaribo of Wanica wonen. Wie achterblijft is minder geschoold, maar heeft meer dan tweemaal zeggenschap in de politiek. Krankzinniger kan het niet. Michael maakt dus een goede kans om 27 zetels te halen. Als nu, in 2013, de beslissing genomen zou moeten worden om het Blommensteinmeer te bouwen, dan zou het beslist afgewezen worden door een handjevol kiezers, opgehitst door eigenbelang en kleine partijpolitiek. En de onnozele achterban zou nog meer armoe gaan lijden. Beseft u dat energie uit het Blommensteinmeer gemaakt heeft dat wij economisch met kop en schouders uitsteken boven Guyana? Alle Surinamers in alle hoeken van het land hebben ervan geprofiteerd. Hebt u er bij stilgestaan hoeveel welvaart de jarenlange werkgelegenheid heeft gebracht in de constructieperiode?
Onze democratie is geen democratie. Stemmen van de burgers verschillen in gewicht. Hoe zwaarder je opleiding, hoe lichter je stemgewicht. En de geschoolde, belastingbetalende, zwijgende meerderheid zwijgt. En als wij geregeerd worden door mensen waarvan wij weten dat ze het niet kunnen, mopperen wij een beetje en wij gaan over tot de orde van de dag.
Laten wij kijken wat het kiesstelsel ons heeft gebracht
Politici die zichzelf en hun propagandisten regelen; de achterban wordt voor vijf jaar zoet gehouden met wat kleine, al dan niet etnische, stunts. Wegens gebrek aan daadkracht om werkgelegenheid te genereren is de enige mogelijkheid om hun propagandisten te belonen, ze een baantje bij de overheid te regelen. We krijgen dan een tegenwerkende, alles verslindende ambtenarenapparaat met ambtenaren van wie de geschiktheid steeds minder wordt.
We krijgen, omdat het kiesstelsel zo is, politieke partijen die selectieve democratie toepassen binnen hun partij waardoor de top niet wegkan. Niet alle leden hebben stemrecht. “Iedereen is gelijk maar sommigen zijn gelijker dan anderen”: citaat van George Orwell.
Het is geen wonder dat wij als land steeds verder wegzakken.
Ik heb geen problemen met selectieve democratie; maar dan moet je intelligent selecteren. Als je bijvoorbeeld alleen belastingbetalers laat stemmen, zal het land draaien als een lier, omdat je dan heel andere leiders zal krijgen. Men gaat dan niet meer selecteren op etniciteit maar op slagvaardigheid en prestatie. U gaat mij verwijten dat ik censuskiesrecht wil; en dat mag niet! Maar reciproke censuskiesrecht zoals dat nu het geval is, mag wel? Wie geen belasting betaalt, heeft meer dan tweemaal meer dan u te vertellen. Dat mag wel?
Als wij ooit echt een democratisch stelsel willen, moet alleen de leeftijd een restrictie zijn. Dus one man one vote. En dan boven de 18 of 16 jaar. En geen onverstandig gedoe met “kleine districten moeten alvast gratis een zetel beginnen te krijgen”. Want dan begin je weer met de rommel. Dus gewoon one man one vote. Zelfs dan benadeel je belastingbetaler want je geeft sommige niet-belastingbetalers hetzelfde stemrecht terwijl ze niet eens weten wat ze doen. Het zijn de politieke partijen die het bestuur van het land bepalen en niet de districtscommissarissen.
