Op de radio is opgeroepen om de mensen die ervoor gezorgd hebben dat de voorzitter van de NDP op zo een wijze is overleden, weg te jagen. “We gonna chase those crazy baldheads, ….Chase those crazy baldheads out of town”. Deze oproep is gedaan aan de nazaten van de people who “Slave for this country”. De opdracht is begrepen en opgevolgd. De mensen worden ‘opgesjodemieterd’, een oproep gedaan door een man genaamd Sjatlont.
Deze Sjatlont houdt samen met een programmamaker de bevolkingsstatistieken nauwkeurig bij, welke groep groter is en wie tegen wie kan vechten. Het gestook vanuit met name de gelederen van de grootste oppositiepartij heeft zijn effect zeker gesorteerd en zal zo doorgaan naar de komende verkiezingen.
De etnische snaar is flink bespeeld vooral rondom het overlijden van de ex-voorzitter van de NDP die voortvluchtig is geweest. Hij is in Suriname veroordeeld in verband met de moord op 15 personen in Suriname in 1982. We hebben hier eerder aangegeven dat de NDP geen nationale partij is zoals het wordt beweerd. In principe is het de partij die het meest de verdeeldheid van de Surinaamse bevolking nastreeft. De overleden leider sprak als gezicht van de partij vele groepen aan door zijn gemakkelijke manier van omgaan met mensen, maar in de kern is de partij zelf geen nationale partij.
Bij zijn overlijden hebben we aangegeven dat zijn heengaan Suriname verder heeft gepolariseerd. Het grootste nadeel van deze verdeling van de samenleving langs etnische lijnen door de NDP is de grootste coalitiepartij de VHP. Deze partij mag, als we de enkele beelden moeten geloven, niet eens meer lopen in de buurten waar volgens de NDP de echte Surinamers wonen. Ze moeten dan maar hun verhaal gaan vertellen bij de mensen die niet de echte Surinamers zijn. De kiezers en de bevolking in dit land hebben over het algemeen een lage scholing. Ze begrijpen vooral de economische zaken van het land niet. Men begrijpt niet wat het betekent om een land over te nemen dat een van de laagste schulden had in de wereld en het over te dragen als een land met een van de hoogste schulden in de wereld.
Mensen beseffen niet in welke staat de NDP het land in 2020 aan de huidige coalitie heeft overgedragen. Deze regeercoalitie heeft onderschat wat het effect in politieke zin zou zijn om regeermacht te accepteren van zo een land dat zwaar gebukt gaat onder zware schulden en teruglopende staatsschulden. Deze regering heeft niet beseft dat in onze Surinaamse samenleving bevolkingsgroepen elkaar verdragen, maar dat leiderschap van bepaalde groepen gewoon nog niet wordt geaccepteerd. Niet iedereen is even gelijk en even gelijkwaardig.
In een radioprogramma waar in de middag de NDP-propaganda wordt gevoerd, en waar Sjatlont ook komt, is dat ook vaker herhaald.
De Surinaamse burgers zijn vergeten dat de NDP-regering in juli 2020 veel eerder dan normaal de regering aan de huidige coalitie heeft overgedragen. Toen werd bekendgemaakt dat de vroege overname te maken had met het onvermogen van de regering toen onder Bouterse om bijvoorbeeld de lonen van de ambtenaren te betalen.
De UNDP heeft enkele jaren terug de lijst van ‘most indebted countries’ in de wereld bekendgemaakt die zo zwaar onder de schulden gebukt gaan, dat ze het niet zonder kwijtschelding van schuld zullen kunnen doen. Suriname behoort tot die 54 landen.
De president die nu aan de macht is en dat nog enkele maanden te doen heeft, heeft in zijn campagne aangegeven dat hij het beter zal maken. Als politici zo een wens en droom niet hebben, dan moeten ze niet meedoen aan een verkiezing, want wat is je doel dan wel. Politici moeten altijd beloven dat ze hun best zullen doen om het beter te maken. De kiezers moeten wel altijd beseffen dat geen enkele politicus de macht heeft om met een toverstok, mooi Nederlands of goede danspasjes, fundamentele economische problemen van het land binnen een jaar op te lossen.
Als de huidige president die belofte heeft gedaan, dan is het aan de kiezer om na te gaan of hij niet naïef is geweest om op basis van zo’n belofte op iemand te stemmen. In elk geval is de etnische polarisatie rondom het overlijden van Bouterse flink opgelaaid. Die opdeling is nu zodanig dat politici van de VHP, waaronder ook bepaalde ministers, als we de beelden moeten geloven, niet meer in bepaalde wijken mogen lopen. Op videbeelden is te zien dat burgers de politici van de VHP bedreigen dat er iets met ze zal worden gedaan als ze terugkeren in de wijk. Politici van de NDP die DNA-lid zijn geweest, delen deze beelden.
We hebben hier vaker geschreven over de oproepen via Culturu TV over etnische zuiveringen. De personen die de oproepen hebben gedaan, zijn nu prominente leden van de zogenaamde nationale partij, de NDP. Door deze personen op te nemen in de gelederen en hen ook te gunnen dat ze op social media in partijkleuren hun gang gaan, geeft aan wat het verbindende en nationale karakter is van de NDP.
De etnsiche verdeling maakt dat menig Surinamer die geen enkele politieke partij aanhangt, walgt van hetgeen van dit land is geworden onder de NDP in de oppositie. Geen enkele partij kan vanuit de oppositie de etnische snaar in de zwarte verloederde wijken zo goed bespelen als de NDP. De NDP heeft met haar economisch beleid een zware last gezet op de schouders van de regering die zou opvolgen in 2020. Door politieke kortzichtigheid van de grootste coalitiepartij, veroorzaakt door de lobby van de kapitalisten die straks de oversteek zullen doen, is het heel gemakkelijk gemaakt voor de NDP om de echte achterban, de mensen uit de creoolse getto’s, etnisch op te stoken.
De komende verkiezingen worden door de NDP aangestuurd op etnisch stemmen. omdat men de creoolse stemmen die hun weg even waren kwijtgeraakt, terug wil.
In Suriname zal het nog een hele tijd duren voordat het etnisch element eruit is en iedereen overal vrij mag lopen om kiezers te spreken. Wat we nu zien is de erfenis van Bouterse, maar het is tegelijk ook de erfenis van zijn kersverse overlijden.
