Menachem Begin, die later premier van Israël werd, was ….:
1) Het hoofd van een terroristische organisatie, de Irgun, vóór de oprichting van Israël. Hij leerde van de Ierse IRA, vermoordde verschillende Britse functionarissen en gaf opdracht tot de bomaanslag op het King David Hotel in Jeruzalem, waarbij 91 onschuldige mensen omkwamen – terwijl hij tevergeefs probeerde de schuld op de Palestijnen te schuiven. Op een gegeven moment zette het VK een ‘dood of levend’-premie van £ 10.000 op zijn hoofd.
2) In 1948 beschreven door Albert Einstein, die het presidentschap van Israël afwees, als een prediker van een ‘fascistische staat’ en leider van een partij die vergelijkbaar was met de nazi’s en fascisten. Einstein ging verder … Begins partij, “predikte een mengsel van ultranationalisme, religieuze mystiek en raciale superioriteit” wiens, “immigratie-inspanningen miniem waren, en voornamelijk gericht op het binnenhalen van fascistische landgenoten”.
3) De premier van Israël in 1982 toen Israëlische troepen een militie binnenlieten in de vluchtelingenkampen Sabra en Shatila om ongeveer 2.500 onschuldige burgers te vermoorden in slechts 3 dagen. Dat is 35 mensen per uur gedurende 72 uur. Een Israëlische commissie vond de regering van Begin verantwoordelijk voor het bloedbad, dat de VN beschreef als een vorm van genocide. Begin trad niet af.
4) Later gevolgd en gesteund door Ariel Sharon (minister van Defensie in 1982, en direct verantwoordelijk voor het bloedbad), Yitzhak Shamir en Netanyahu – allemaal Israëlische premiers. Geen van hen maakte bezwaar tegen “Begin & The Nazis”. Of dat hij honderden onschuldige burgers had gedood en de meest gezochte terrorist in het Midden-Oosten was, net als Osama bin Laden.
5) De bestaansreden van het Menachem Begin Heritage Centre. Vreemd genoeg vind je hier geen nazistische of fascistische memorabilia. Er wordt niet gesproken over Begin, de terrorist. Of over Sabra en Shatila. Zelfs Einsteins kijk op Begin ontbreekt. De verzorgde tuinen, charmante gangen en vlekkeloze ramen maskeren niet de stank die de zesde premier van Israël uitstraalde.
