Nu de rentevoeten dalen, staan spaarders voor de uitdaging hoe ze hun geld het beste kunnen beheren. Politiek links econoom Michael biedt zijn visie op deze kwestie en benadrukt de risico’s en kansen in de huidige financiële omgeving.
De verschuiving naar 100% digitale banking lijkt onvermijdelijk, maar Michael waarschuwt voor de kwetsbaarheden die hierin schuilen. Ondanks de technologische vooruitgang, tonen recente gebeurtenissen aan dat digitale systemen verre van onfeilbaar zijn.
Hackers hebben zich meester gemaakt van miljarden aan tegoeden wereldwijd, waardoor de reputatie van digitale banken schade oploopt. Vorige jaar werd er wereldwijd naar schatting 1,5 miljard dollar gestolen door cyberaanvallen op banken. Nog schokkender is dat banken vaak terughoudend zijn om deze incidenten bekend te maken, uit angst voor imagoschade en het verlies van vertrouwen bij hun klanten.
In landen zoals Suriname, waar contante betalingen nog steeds veel voorkomen, zien we een zekere voorzichtigheid die gerechtvaardigd blijkt te zijn. Digitale bankieren mag dan efficiënt zijn, maar zoals Michael opmerkt, is het ook beladen met risico’s. Het is niet zonder reden dat zelfs landen die digitale banking hebben gepromoot, nu hun burgers aanroepen om contant geld achter de hand te houden.
Michael pleit voor een hybride aanpak: een deel van uw vermogen contant houden kan een buffer vormen tegen digitale risico’s, terwijl strategische investeringen in bijvoorbeeld duurzame projecten of aandelenportefeuilles kunnen helpen om het effect van de dalende rente tegen te gaan.
Het is essentieel dat spaarders nu goed geïnformeerd blijven en voorzichtig navigeren in deze onzekere financiële tijden. Uiteindelijk ligt de sleutel in diversificatie en het handhaven van een gezonde dosis scepticisme ten aanzien van volledige digitale afhankelijkheid.
