Zijn Nigerianen nodig om cassave telers in Moengo te ondersteunen? Die vraag doemt op bij het onder ogen krijgen van nieuws dat een Nigeriaanse organisatie op bezoek was vorige week in Suriname, die kennelijk wil investeren in de teelt van cassave in Suriname. Natuurlijk zit hier een economisch belang voor de Nigerianen achter, anders kom je niet vanuit West-Afrika naar Suriname voor een kort oriëntatiebezoek.
Het gaat in deze om de Nigeriaanse Agro-Tourism and Investment Group die vorige week een zogenoemd oriëntatiebezoek bracht aan Suriname en daarbij vergezeld werd van het zogenaamde ‘diaspora bemiddelingsbureau The Bridge’ van ‘visionary’ Sandra Esseboom en ‘entrepreneur’ Danio Ceder.
Het gaat om investeerders uit Nigeria die interesse hebben om te investeren in de landbouw, waarbij vooral belangstelling bestaat voor cassaveteelt voor de export. Er werd een bezoek gebracht aan minister Parmanand Sewdien van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV).
Boeren in Moengo
De investeerders hebben ook oriëntatiebezoeken gebracht aan onder meer boeren in Moengo, en hebben gesprekken gevoerd met het Centrum voor Landbouwkundig Onderzoek in Suriname (CELOS). Waar de gesprekken over gingen en wat het CELOS voor de Nigerianen zou kunnen betekenen is niet duidelijk. De groep uit Nigeria richt zich vooral op tropische producten, met de nadruk op cassave, die zij willen exporteren naar hun klanten in de Verenigde Staten en Europa.
De Agro-Tourism and Investment Group stelt geïnteresseerd te zijn in het versterken van de cassaveteelt en -verwerking in Suriname. Zij wil boeren in Moengo ondersteunen door hen te trainen en tevens moderne verwerkingsfaciliteiten ontwikkelen. Het uiteindelijke doel is om Surinaamse cassave te kunnen afzetten op de Amerikaanse en Europese markten.
Volgens Sandra Esseboom – in een persbericht van de Communicatie Dienst Suriname – hebben boeren in Moengo nu geen stabiele afzetmarkt. “Ons doel is om hen in eerste instantie te helpen met training, zodat ze meer cassave kunnen verbouwen en verwerken. Zo kunnen we concurreren met landen zoals Spanje en Costa Rica en de cassave exporteren, zodat de boeren ook een afzetmarkt hebben”, aldus de mooie woorden van Esseboom.
Waarom Nigerianen?
De vraag die velen in de samenleving zullen hebben is, waarom Nigerianen betrekken bij de export van cassave uit Suriname? Natuurlijk, Nigeria beschikt over veel cassave-kennis (zie noot hieronder). Maar, heeft Suriname geen bedrijven of organisaties ‘in huis’ die de kennis hebben om cassave verbouwers te ondersteunen? We brengen in herinnering de ter ziele gegane cassavefabriek en de cassave telers in het district Para. Al vele jaren wordt in Suriname maar wat aangemodderd met de teelt van cassave, maar tot de dag van vandaag is er geen sprake van grootschalige teelt, laat staan export. Het blijft kleinschalig.
- Niet onvermeld kan blijven dat Nigeria ’s werelds grootste producent van cassave is. Het gewas wordt geproduceerd in 24 van de 36 staten van het land. Oorspronkelijk een gewas uit Zuid-Amerika, werd het in het zuiden van Nigeria geïntroduceerd tijdens de periode van slavenhandel die door Portugese ontdekkingsreizigers en kolonisten in de zestiende eeuw werd verspreid. Het belang ervan voor het land kreeg echter een impuls laat 19e eeuw toen meer voormalige tot slaaf gemaakte Nigerianen terugkeerden naar hun thuisland en verwerkingstechnieken introduceerden. In de loop der jaren is het een belangrijk economisch levensonderhoud gewas geworden en heeft het de status van grootste producent ter wereld bereikt met een geregistreerde productie van 34 miljoen ton en is het een contant gewas van groot belang voor de mensen van Nigeria.
Wie of wat zijn ze?
En wie of wat zijn de toch wel onbekende lokale ‘The Bridge’ en de Nigeriaanse Agro-Tourism and Investment Group?
‘The Bridge’ heeft op haar website, waar bar weinig informatie te vinden is over haar werkzaamheden, haar portfolio, geen contactadres vermeld. Maar wel een glossy foto van de ‘visionary’ en ‘entrepeneur’, de drijvende krachten achter dit zogenoemd bemiddelingsbureau. Volgens de website is deze ‘organisatie’ een ‘diaspora makelaar’. ‘Vind jouw ideale plek in het hart van Suriname met onze professionele onroerend goed bemiddeling. Van droomhuizen tot winstgevende investeringen, wij brengen jou naar de juiste bestemming’, aldus ‘The Bridge’. Met slechts een paar kernachtige zinnen van een regel zet ‘The Bridge’ uiteen wat zij doet en waarvoor zij staat, niets meer en niets minder dan dat. Geen woord, geen letter, wordt besteed aan bijvoorbeeld wat zij tot heden heeft bereikt, welke projecten uit de grond zijn gerezen dankzij steun en bemiddeling van ‘The Bridge’.
Onvindbaar
Over de Nigeriaanse Agro-Tourism and Investment Group is niets te vinden op het internet, althans, zo blijkt uit een rondgang op het internet. Het is dan ook vooralsnog niet duidelijk wat de achtergrond is van deze ‘group’, wat haar financiële status is, wat ze zoal heeft bereikt.
Het heeft er alle schijn van dat Suriname – zoals in het verleden bij diverse potentiële buitenlandse curieuze investeerders die met de nodige tamtam een bezoek brachten aan een ministerie of het Kabinet van de President, het geval is geweest – na afgelopen week niets meer zal vernemen van de Agro Tourism and Investment Group uit Nigeria.
Vaak blijken namen interessanter gebleken dan de feitelijke inhoud en prestaties, en zijn ministeries en het Kabinet van de President met een kluitje armetierige modder het riet in gestuurd.
PK
