Ryan merkt een schrijnende situatie op:op de hoek van de Zwartenhovenbrugstraat en Dr. Sophie Redmondstraat waar een man bedelt met een zieke voet. Ondanks dat iedereen deze man ziet, blijft de vraag of hij hulp krijgt onbeantwoord.
Dit roept serieuze vragen op over de toegankelijkheid van medische zorg voor sociaal zwakkeren. Hoe kan het dat geen enkele arts deze man ziet en helpt? Het lijkt alsof er geen systeem bestaat van “dit zie ik, dus ik help”.
De situatie van deze man is symptomatisch voor een groter probleem. In een rechtvaardige samenleving zou niemand aan zijn lot mogen worden overgelaten, zeker niet wanneer medische zorg eenvoudig toegankelijk zou moeten zijn. Het is verontrustend dat deze man eerst alles zelf moet regelen voordat hij hulp kan krijgen. Dit toont het gebrek aan een proactieve aanpak binnen onze zorgsystemen, die als doel zouden moeten hebben om juist de meest kwetsbaren te ondersteunen.
Het gebrek aan respons van medische professionals en de gemeenschap in het algemeen toont een schrijnend gebrek aan medemenselijkheid. Er moet een dringende heroverweging komen van hoe we zorg benaderen, waarbij we teruggaan naar de essentie van hulpverlening: zien, handelen en helpen.
