De wereldbevolking groeit, evenzo de bevolking in Suriname. We krijgen steeds meer mensen op de aarde en de aarde staat al onder druk om alle mensen te voeden. De oorzaken daarvan zijn uiteenlopend. Aan de ene kant zijn er de westerse landen waar er een overvloed is aan voedsel en waar veel consumeerbaar voedsel nog wordt gedumpt op de vuilnisbelt en vernietigd.
Aan de andere kant zijn er landen met slecht bestuur en autoritaire regimes die geen rekening houden met de belangen van de burgers waarover ze heersen. In deze landen komt dan veel corruptie voor en ook voedseltekorten. Komt nog bij kijken dat klimaatverandering door veranderde niveaus van droogte en regenval en extreme kou maar vooral hitte, een impact heeft op het verbouwen van voedsel.
Suriname wordt geacht een land te zijn waar voedsel gemakkelijk groeit en waar in de rurale gebieden het voedsel eigenlijk voor het oprapen ligt in de bossen en het wild. Niets is minder waar gebleken. Door klimaatverandering hebben inheemse volken in het uiterste zuiden te maken met dreigende hongersnoden. Dat komt bijvoorbeeld door droogte of plagen veroorzaakt door draagmieren. De regering moet wel eens inkomen met voedsel vanuit de staat, om hongersnoden te voorkomen. Suriname zal volgens de klimaatvoorspellingen in de nabije toekomst te maken krijgen met verstoring van de droge en natte seizoenen. De temperatuur uitersten zullen verder uit elkaar komen te liggen. Door zeespiegelstijging zal een belangrijk deel van de landbouwgrond onbruikbaar worden, dat zal komen door de verzilting van de grond.
Ook zullen de niveaus van het grondwater gaan zakken. Suriname behoort tot de meest aangetaste landen in de wereld onder de ontwikkelingslanden wat betreft de landbouwgronden. Door klimaatverandering zal de voedselzekerheid in Suriname afnemen en zal het land verder afhankelijk worden van importen. In Suriname wordt er al gesproken over landbouw onder beheerste omstandigheden zoals landbouw in kassen. Waarom dat nodig is wordt niet aan de bevolking uitgelegd, waardoor het meer lijkt op een project om de leverancier van het materiaal te bevoordelen.
Boeren hebben in Suriname geen gemakkelijk leven. Ze zijn heel slecht georganiseerd, alhoewel LVV op dit stuk wel vorderingen heeft geboekt in Nickerie. Suriname kan niet genoeg melk produceren omdat de melkboeren bijna zijn uitgestorven. Er waren lange tijd perikelen over de bepaling van de melkprijs door de staat. Er was ook veel discussie over het vetgehalte in Surinaamse melk, wat niet aan de standaarden zou voldoen.
Rundvlees is in Suriname ontzettend duur en onbetaalbaar, kippenvlees kan nog net worden geconsumeerd. De prijs van Surinaams fruit is duur, duurder soms dan buitenlands fruit. Ook Surinaamse groenten zijn ontzettend duur in bepaalde seizoenen.
Surinaamse vis afkomstig uit de Surinaamse wateren en gevangen door vreemdelingen, is ook onbetaalbaar duur, naar verluidt door de prijs van brandstof. Vergeleken met landen met een veel hogere levensstandaard zoals Nederland, is voedsel behoorlijk duur in Suriname.
Surinaamse politici hebben ooit eens een verhaal hier uitgehangen dat Suriname een voedselschuur van de Caribbean zou worden. Dat soort beloften hebben slagingskans bij minder geïnformeerde burgers. Er zijn in de Caribbean al giganten waartegen Suriname niet kan opkomen. Een voedselschuur wordt je pas wanneer je je eigen voedsel kan verbouwen. Dat kan niet in Suriname.
Vandaag wordt wereldwijd door de VN en de FAO Wereldvoedseldag herdacht. Wereldvoedseldag, dat elk jaar op 16 oktober wordt gehouden, benadrukt de strijd tegen honger en ondervoeding. Deze dag, ingesteld door de FAO, richt zich op het bevorderen van duurzame landbouw en eerlijke toegang tot voedsel. In 2024 pleit het thema “Recht op voedsel voor een beter leven” voor voedsel als een fundamenteel mensenrecht. Wereldvoedseldag werd in 1979 door de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties ingesteld om de oprichting ervan in 1945 te herdenken. Op deze dag worden inspanningen op het gebied van voedselzekerheid en duurzame landbouw opgeroepen om mensen over de hele wereld op een gezonde manier te voeden.
Het is ook de dag waarop de wereld samenkomt om honger te overwinnen en manieren te zoeken om gezond en duurzaam te eten. Suriname en de FAO werken samen sinds het land in 1975 lid werd van de Organisatie. De afgelopen tien jaar heeft de technische bijstand van de FAO de subsectoren landbouw, veeteelt, visserij en bosbouw omvat, waarbij de nadruk vooral lag op de prioriteiten die zijn vastgelegd in het Surinaamse Landbouwsectorplan.
Suriname heeft positieve vooruitgang geboekt op het gebied van voedselzekerheid en in 2014 werd het land uitgeroepen tot een van de vier grootste Caribische landen die de MDG-doelstelling voor het uitroeien van honger hebben bereikt.
Maar cijfers in Suriname ontbreken nu om de stand van zaken door te nemen. Het was de bedoeling dat in 2024 de Landbouwtelling zou worden gehouden. Door een slechte voorbereiding kon deze telling niet worden gehouden. De grote census (volkstelling) wordt nu wel gehouden. In Suriname moet de landbouwtelling alsnog worden gehouden. Aan de hand van de uitkomsten kan de agrarische sector, die de basis is voor de voedselzekerheid, worden aangestuurd.
