De Javanen in Suriname maken deel uit van een van de grootste etnische groepen in het land. Ze zijn afstammelingen van contractarbeiders die in de periode 1890-1939 vanuit Java, een eiland van Indonesië, naar Suriname werden gehaald om op de suikerplantages te werken.
In de loop der jaren hebben de Javanen in Suriname hun eigen culturele identiteit behouden, terwijl ze ook zijn geïntegreerd in de bredere Surinaamse samenleving. Ze hebben hun taal, religie (voornamelijk de islam), tradities en culinaire gebruiken behouden, wat bijdraagt aan de culturele diversiteit van het land.
Recent werd een Congress Jawa gehouden in de ballroom van Hotel Torarica. De redactie van Dagblad Suriname had enkele jongeren buiten dit evenement benaderd om hun mening te vernemen over hun positie binnen de Surinaamse Javaanse gemeenschap.
De 22-jarige Jamin R. die een vroege schoolverlater is en werkt in de bouw als zelfstandig werknemer zegt: “De positie van de Javanen is complex. We hebben een rijke cultuur en geschiedenis, maar soms voel ik dat we onderschat worden in politieke en sociale zaken. Er is meer aandacht voor andere etnische groepen, terwijl wij ook een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de Surinaamse samenleving.”
Voor een betere toekomst vindt hij: “Ik wil graag een betere vertegenwoordiging in de politiek en meer erkenning van onze cultuur. Het zou mooi zijn als er meer initiatieven komen om de Javanese taal en tradities te onderwijzen. Ook hoop ik dat jongeren meer betrokken raken bij het behoud van onze cultuur.”
Op de vraag aan Jenny B., een jonge 20-jarige onderneemster, wat haar kijk is op de huidige situatie van de Javanen in Suriname antwoordt zij:: “Ik denk dat we als Javanen een sterke gemeenschap zijn, maar we hebben soms moeite om onszelf te laten horen. Er zijn veel stereotyperingen en dat kan frustrerend zijn. We moeten onszelf meer laten zien en laten horen in de samenleving.”
“Wat voor veranderingen ik zou willen zien, is dat ik graag meer steun zou willen voor jonge Surinaamse Javanen die willen ondernemen. We hebben veel creatieve ideeën, maar het ontbreekt soms aan middelen en netwerken. Daarnaast zou ik willen dat meer mensen zich bewust zijn van onze cultuur en ons erfgoed waarderen.”
Ronie W., 25 jaar en werkzaam in de zorg, deelt zijn ervaring mee met betrekking tot de positie van Javanen in zijn dagelijks leven: “In mijn werk en in de samenleving merk ik dat er vaak niet genoeg aandacht is voor onze unieke ervaringen en uitdagingen. Javanen worden vaak gezien als een monolithische groep, terwijl we binnen onze gemeenschap ook verschillende stemmen en meningen hebben. Mijn wens voor de toekomst van de Surinaamse Javaanse gemeenschap is, dat we als gemeenschap meer samen kunnen werken en samenwerken met andere etnische groepen. Het is belangrijk dat we eenheid creëren en een sterke stem hebben. Ik zou ook graag zien, dat er meer culturele evenementen komen om onze tradities en waarden te vieren en door te geven aan de volgende generatie.”
Geconcludeerd kan worden, dat de jongere Javanen in Suriname uiteenlopende perspectieven en wensen hebben. Ze verlangen naar meer erkenning, vertegenwoordiging en ondersteuning om hun cultuur en gemeenschap te versterken en te laten groeien. De focus ligt niet alleen op het verbeteren van hun positie, maar ook op het bevorderen van een gevoel van eenheid binnen hun gemeenschap en in de bredere Surinaamse samenleving.
CS
