De politieke partijen van Suriname zijn begonnen aan hun standaard campagnes om te vissen naar mensen die op ze willen stemmen. Het afgelopen weekeinde hadden we massameetings bij de ABOP en de NPS. Een politicus die bij de NPS zwaar via social media aan het lobbyen is, een ambassadeur, en nu blijkt ook een populist, heeft de vergadering van zijn partij aangeprezen. De vergadering van de ABOP heeft hij betiteld als een clowneske politieke vertoning vol gespuis. Van ons zou zo een opmerking wel geoorloofd mogen zijn, maar van een politicus in wording met hoge ambities en een ambassadeur zeker niet. De NPS’er vindt dus dat de vp en de DNA-voorzitter behoren tot gespuis. Maar, hij vergeet dat zijn partij, de achtergrond kennende van deze personen en de partij, toch besloot om lange tijd een regering te vormen. Dat is niet een keer, maar gedurende meerdere regeerperioden gedaan.
De politicus vond wel dat we dit weekend twee belangrijke en grote vergaderingen hebben gehad. Die van de ABOP was een ouderwetse met vage beloften over vrije onderwijs en gezondheidszorg, zonder enige onderbouwing, vindt de politicus en daarin geven we hem geen ongelijk. Maar hij verzuimt om aan te geven wat zijn partij zal doen en waar hij persoonlijk voor staat. De meeting van de NPS was een moderne, stijlvolle en goed georganiseerde feestvergadering vond hij. Het was naar zijn mening een start van de politieke campagne met een solide en duurzame ontwikkelingsboodschap. En volgens de politicus vond hij de articulatie van zeker een spreekster zeer goed. Goed articulerende politici moeten wij niet hebben, want zij kunnen ook voor lelijke dingen zorgen, kijkt u maar naar Nazi Duitsland in de vorige eeuw en dichter bij huis.
Wat wij hebben vastgehouden van die vergadering en de boodschap van de NPS-voorzitter, is dat zijn partij gefocust is op de gelden die gaan komen van oil and gas. En naar ons weten is het oil and gas verhaal niet iets dat te maken heeft met duurzame ontwikkeling. Als Surinamers vinden wij wel dat wij als land de gelegenheid moeten krijgen, zo aan de rand van een omslag in de energieontwikkeling (genaamd de energietransitie), om toch nog onze voorraden te ontginnen. Maar de boodschap van de NPS was tijdens Venetiaan puur gestoeld op de consumptie van inkomsten van de ruime voorraden goud en toen ook nog bauxiet en olie.
De NPS heeft geen duurzaam ontwikkelingsverhaal en is bang om concrete toezeggingen te doen aan de kiezer. Wat we horen van de vooraanstaande NPS-politici zijn vage verhalen die de man van de straat ook kan opvoeren. De NPS heeft door het danig verzwakt kader en ongeduldige politici die popelen om hoge ambten te bekleden puur voor eigen gewin, zoals de actieve ambassadeur, de capaciteit en de houding niet om Suriname in internationaal context te brengen naar een hoger bbp, een sterkere economie die duurzame groeisectoren stuwt, een verhoging van de productiviteit realiseert en zorgt voor een sterker systeem van sociale zekerheid.
De NPS is op de populistische en opportunistische toer, men denkt beter te weten dan ervaren politici. De NPS-voorzitter appelleert niet aan de massa en zal niet gemakkelijk in staat zijn om bijvoorbeeld te trekken uit de NDP-poel. De NPS lijkt moreel-ethisch steeds meer op de PL. Qua belangen lijkt de NPS ook veel op DA’91, het is een partij van de elite geworden. De politici zelf zijn vaag. De enkelen die ondernemers zijn, kunnen niet als voorbeelden worden aangehaald.
We blijven het zeggen dat de NPS zoals ze nu bezig zijn, jongeren met een bepaalde levenshouding gaan aantrekken. Dat zijn jongeren die via de politiek rijk willen worden. En dat is dan geen goede voorbode voor degelijk bestuur. En de ontwikkelingsvisie ontbreekt in zijn geheel. Van de andere partij die meent te confereren is precies hetzelfde te zeggen. Een verschil is er wel sinds de laatste meetings met de NPS.
De ABOP durft wel om beloftes te doen en heel concrete. We herinneren ons beelden van de campagne in 2020 toen een politicus die nu minister is van de grootste partij, heel concrete beloftes deed over vrij vervoer en onderwijs voor jongeren. Ook zijn concrete beloften gedaan over de government take. De beloften waren mooi, beloften moeten gemaakt worden, maar niet die beloften die je niet kan of zal waarmaken. Politici die geen beloften doen, in die zin dat ze aangeven wat ze zullen doen als ze aan de macht zijn, zijn geen serieuze politici.
Degenen die hun programma wel bekend maken, die hebben karakter omdat ze het risico nemen om geverifieerd te worden.
Maar we willen de politici waarschuwen dat ze geen maatregelen bekend maken die niet uit te voeren zijn. Zo is gratis gezondheidszorg beloofd door de ABOP aan elke burger van Suriname. Er zijn landen in onze nabije regio waar dat wel zo is. Het is geen gekke belofte, maar wij weten dat Surinamers daar niet achter staan. Bovendien moet wanneer men zo een belofte doet, men tegelijk aangeven dat het wetenschappelijk bureau van de partij de berekening heeft gemaakt en dat de inkomsten van de staat wel genoeg daarvoor zullen zijn. Ook moet men dan aangeven wat het minimale budget van de regeringen moet zijn wat betreft gezondheidszorg en wat wij nu besteden. Wij denken niet dat de ABOP in een coalitie en qua ons bbp deze belofte gaat kunnen waarmaken. Maar er zijn landen waar dat wel zo is in onze nabije regio.
Ten tweede heeft de ABOP vrij onderwijs beloofd tot 18 jaar. De kinderen krijgen geld (subsidie) ook nog om op school te blijven en hun school af te maken. Er zijn landen die dit hebben en zo een maatregel zou de redding van Suriname betekenen, niet het verbrassen van de middelen uit olie en gas waarop NPS aan het azen is.
Maar wij weten ook dat de ANOP de berekeningen niet heeft gemaakt. Het is de beste maatregel voor de ontwikkeling van Suriname, maar in een coalitie gaan partijen daaraan niet meewerken. En het budget moet er ook zijn.
Al met al heeft de ABIOP en niet de NPS de toon gezet voor mooie maatregelen. Daar moet het gaan tijdens campagnes, geen flashy podia. Maar…als de ABOP-voorzitter straks het voor het zeggen heeft en hij komt zijn beloften niet na en de Jason’s van Suriname hem steeds herinneren aan zijn beloften van september 2024, dan is de vraag wat er met laatstgenoemden gaat gebeuren. Want beloften van personen die vinden dat ze alleen aan zichzelf verantwoording schuldig zijn, zijn van nul en generlei waarde.
