Susan Smith, veroordeeld voor de verdrinkingsdood van haar twee zonen bijna drie decennia geleden, probeert tijdens haar eerste parole hoorzitting vervroegde vrijlating te krijgen. Smith benadrukt haar goed gedrag in de gevangenis en argumenteert dat ze handelde vanuit trauma en een ongediagnosticeerde mentale aandoening. Ondanks enkele disciplinaire overtredingen in het verleden, heeft ze sinds 2015 geen incidenten meer geregistreerd. De vader van de omgebrachte kinderen verzet zich fel tegen haar vrijlating.
