De recente berichten in Surinaamse media over mogelijke hacking door Black Hats van accounts van critici op social media wekken argwaan. Het patroon van vooral kritische berichten die worden gehackt of gerapporteerd, doet vrezen voor overheidshackers en staatspartijdige inmenging, zgn Natio State Hacking zoals voorkomt in dictatoriale landen.
Black Hat Hacking verwijst naar de praktijk van het exploiteren van computersystemen en netwerken voor kwaadaardige doeleinden. Black Hat-hackers, vaak “crackers” genoemd, overtreden wetten en ethische normen om persoonlijk of financieel gewin te behalen. Ze gebruiken verschillende technieken, zoals malware, phishing en het misbruiken van softwarekwetsbaarheden, om gegevens te stelen, services te verstoren of systemen te gijzelen voor losgeld.
Middels opgezette fake accounts worden berichten gepushed op Facebook terwijl deze Black Hat hackers middels hun fake accounts duizenden berichten rapporteren bij vooral Facebook van zelfs gerenommeerde mediahuizen en personen die een kritische noot schrijven of zaken aan het licht brengen die de tegenpartij niet zint.
Reeds geruime tijd doen geruchten de ronde dat er in Suriname fake account units zouden bestaan die het werk zijn van op zijn minst één grote regeringspartij en één grote oppositiepartij. Door de eerste zouden er zelfs 20.000 fake accounts zijn gekocht uit China voor een bedrag van U$ 50.000. Dit geeft aan dat de daders van deze snode daad over veel kapitaal beschikken. Het groot aantal benedenmaatse, beledigende berichten welke op deze wijze wordt verspreid via FB en TikTok is ook opmerkelijk en het bewijs dat het gaat om een georganiseerde bendes .
Er zijn verschillende landen die betrokken zijn bij door de staat gesponsorde hackingactiviteiten. Enkele van de meest prominente landen die zich bezighouden met dergelijke activiteiten zijn:
Rusland: Bekend om zijn geavanceerde hackinggroepen zoals Fancy Bear en CozyBear, die vaak betrokken zijn bij spionage en cyberaanvallen.
China: Heeft verschillende hackinggroepen zoals APT10 en APT41 die zich richten op zowel economische als politieke doelen.
Noord Korea: Bekend om groepen zoals Lazarus, die betrokken zijn bij financiële diefstal en spionage.
Iran: Heeft hackinggroepen zoals APT33 en APT34, die zich richten op kritieke infrastructuur en spionage.
Daarnaast zijn er ook andere landen zoals Turkije en Colombia die steeds meer investeren in cyberaanvallen en spionage.
Dit zijn allemaal dictatoriale landen waar persvrijheid en het recht van vrije meningsuiting niet bestaat.
Indien machthebbers in Suriname dus ook gebruik zouden maken van dit soort geavanceerde praktijken is het overduidelijk naar welke kant het opgaat met de democratie in ons land.
Ir. Dharmvir K Mungra
Voorzitter De Nieuwe Leeuw
