Onze huispoliticoloog, Ricardo, laat er geen twijfel over bestaan: de recente onrust in Albina in het district Marowijne heeft de positie van Ronnie Brunswijk danig op de proef gesteld. De voorzitter van de ABOP, die zichzelf steevast de “King of Marowijne” noemt, lijkt nu op wankele grond te staan.
Het was een dag vol rumoer en duidelijk ontevredenheid. Brunswijk werd tijdens zijn bezoek aan de actievoerders te Albina openlijk uitgejouwd. Dit is geen kleinigheid. Als vicepresident van het land hoort hij een symbool van leiderschap en stabiliteit te zijn. Het feit dat hij in deze positie werd bespot, spreekt boekdelen over de huidige gevoelens van de bevolking.
Wat deze situatie zo pikant maakt, is de timing. Met de naderende verkiezingen volgend jaar moeten we elke gebeurtenis vanuit zowel politieke als maatschappelijke invalshoeken bekijken. Was dit uitjouwen een spontane uiting van onvrede of zat er een georkestreerde politieke zet achter? Deze vraag blijft onbeantwoord, maar de gevolgen zijn niet te missen.
De actievoerders hebben hun punt duidelijk gemaakt: de bevolking van Albina is ontevreden en dat heeft consequenties voor Brunswijk’s zelfbenoemde titel. De “King of Marowijne” zou weleens zijn kroon kunnen kwijtspelen als hij de noden en frustraties van zijn onderdanen niet serieus neemt.
De protesten laten zien dat mensen verandering willen, of op zijn minst dat hun stem wordt gehoord en serieus wordt genomen.
Dit zou weleens het keerpunt kunnen zijn voor Brunswijk en zijn politieke loopbaan. De tijd zal leren of hij zich nog kan herstellen en werkelijk de koning van Marowijne kan blijven, of dat zijn heerschappij definitief voorbij is. Eén ding is zeker: de ogen van Suriname zijn nu scherper dan ooit gericht op Albina en haar “koning”.
