Het is werkelijk fascinerend hoe NDP-parlementariër en voormalig minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV), Rabin Parmessar, zich plotseling verwondert over de toewijzing van kunstmestleveringen aan Shiwan Tushan Suriname NV door het ministerie van LVV.
Volgens Parmessar is dit bedrijf een aannemingsbedrijf voor bouwkundige, schilder- en civieltechnische werken, geleid door de heer Ramadhin, die toevallig ook de machtigste padieopkoper en rijstverwerker in Nickerie is. Algemeen bekend en zeer invloedrijk, vooral bij het bepalen van de padieopkoopprijzen voor boeren. Maar oh, Rabin heeft blijkbaar last van geheugenverlies.
Het lijkt alsof Parmessar zijn geheugen kwijt is geraakt vanaf juni 2019, toen hij nog vrolijk een overeenkomst tekende met dezelfde Ramadhin voor de verkoop van ureum tegen een maximale prijs. Of overweegt hij nu een carrière als illusionist, gezien zijn verrassende vermogen om te doen alsof hij het bedrijf niet kent?
Blijkbaar is het volstrekt acceptabel voor Parmessar om te beweren dat de overheid geen zaken mag doen met het bedrijf voor kunstmestimport, terwijl hij zelf een vrolijke samenwerking aanging met dezelfde partij. Het moet gezegd worden: inconsistentie is een kunstvorm die Parmessar perfect beheerst.
Ondertussen zwijgt hij strategisch over de gigantische schandalen rond de Petrocaribe-deal voor goedkope kunstmest uit Venezuela, waarin zelfs zijn partijgenoten betrokken waren. Parmessar, toen DNA-lid en later minister, besloot dat stilte goud is, vooral als het gaat om schandalen met potentiële persoonlijke implicaties.
Er wordt gezegd dat als iemand iets wil zeggen, hij dan alles moet zeggen of moet zwijgen en geen dweil van derden moet zijn. Ja, beste Rabin, dweilen worden na gebruik simpelweg weggegooid. Burgers betreuren het dat de huidige regering deze schandalen niet heeft onderzocht, waarbij het volk ernstig benadeeld werd. Misschien is het tijd voor Parmessar om te stoppen met zijn magische verdwijntrucs en wat coherentie te tonen.
