Al jaren wordt er in Suriname gehoord dat er goud is in de rivieren, wat heeft geleid tot het fenomeen van de scalians. Een scalian is een drijvend platform dat wordt gebruikt voor illegale goudwinning in rivieren, wat aanzienlijke milieuschade veroorzaakt. Deze goudmijnen opereren illegaal op de waterwegen, ondanks dat het wettelijk verboden is en ze een ongekende milieuschade aanrichteb.
De politieke onmacht om in te grijpen heeft ertoe geleid dat er een gedoogbeleid lijkt te bestaan rond deze illegale scalians. Ministeriële uitspraken blijven vaag; de laatste keer dat de minister zich uitsprak, beloofde hij dat vergunningen niet verlengd zouden worden wanneer deze vervallen. Echter, hij kon niet aangeven wanneer deze vergunningen precies aflopen.
Ondertussen dobberen scalians ongestoord verder, en blijven ze goud delven in de rivieren van Suriname. Dit gedoogbeleid ten aanzien van illegale goudwinning blijft een grote uitdaging voor het milieubeheer en de wetshandhaving in het land. De gevolgen voor het ecosysteem en de maatschappij zijn enorm, en een oplossing lijkt nog ver weg.
Meeste goud in de oceanen
Het meeste goud bevindt zich niet in de grond, maar in de oceaan: ongeveer negen miljoen ton goud drijft rond in zeewater, tweehonderd keer zoveel als is gedolven uit alle goudmijnen wereldwijd. Naast goud bevatten oceanen vele andere mineralen.
In een kubieke kilometer zeewater zijn onder andere te vinden:
– Natriumchloride (keukenzout): 72.600.000 ton
– Magnesiumchloride: 10.150.000 ton
– Magnesiumsulfaat: 4.430.000 ton
– Kaliumsulfaat: 3.560.000 ton
– Goud: 14 ton
Van deze mineralen worden alleen natriumchloride en magnesium op commerciële schaal gewonnen.
Historisch gezien was goud niet altijd schaarser dan ijzer. De Inca’s kenden ijzer niet vóór de Spaanse veroveringen, maar hadden volop goud voor decoraties en gebruiksvoorwerpen. In het oude Egypte was zilver kostbaarder dan goud omdat zilver minder vaak werd gevonden.
Bovendien is goud bijzonder bestand tegen zuren, behalve in een mengsel van zoutzuur en salpeterzuur, waarin het oplost door de oxidatie door salpeterzuur gevolgd door de oplossing in zoutzuur.
