In een ontstellende vertoning van economische logica, heeft de IMF-missie onder leiding van Anastacia Guscina weer eens bewezen dat zelfs de hoogste instanties er soms totaal naast kunnen zitten.
Guscina verklaarde dat rijken geen subsidie voor stroom nodig hebben, en baseerde dit inzicht op een hoogst wetenschappelijk voorbeeld: een collega die kennelijk meer verdient dan hij nodig heeft.
Blijkbaar is het streven naar een beter leven, of erger nog, rijkdom, nu een zonde.
Guscina’s opmerkingen scheppen een sfeer van haat en afgunst tegen degenen die werken en succesvol zijn. Rijken zijn echter cruciaal voor de economie; zij investeren, creëren werkgelegenheid en stimuleren innovatie. Hun uitgaven en belastingbetalingen ondersteunen talloze sectoren en publieke diensten.
Waarom zouden deze mensen worden uitgesloten van subsidies terwijl hun bijdragen terugvloeien naar de samenleving?
Het is moeilijk voor te stellen dat Guscina dezelfde argumenten in de Verenigde Staten zou gebruiken, een land dat trots is op zijn groei en streeft naar meer rijkdom.
Het is zelfs meer dan opmerkelijk dat onze zogenaamd deskundige adviseurs deze opvattingen zonder kritische reflectie overnemen. Een maatschappij zonder rijken is een mislukte maatschappij en riskeert te vervallen in een pariastaat. Misschien is dat wel waar men uiteindelijk naar streeft.
Michael B.
IMF-watcher
