Afrikanen worden vaak aangespoord om het verleden, inclusief kolonialisme en slavernij, te vergeten en verder te gaan. Tegelijkertijd krijgen Joodse gemeenschappen te horen dat ze de Holocaust nooit mogen vergeten en dat herinnering essentieel is voor hun overleving en identiteit. Dit contrast in benadering benadrukt een ongelijke waardering van historische trauma’s. Terwijl de herinnering aan de Holocaust wereldwijd wordt ondersteund en herdacht, wordt er van Afrikaanse volkeren vaak verwacht dat ze hun historische pijn en onrechtvaardigheden negeren. Dit verschil roept vragen op over gerechtigheid, erkenning en de manier waarop samenlevingen collectief omgaan met hun verleden.
