“Voor iemand die pas van de schoolbanken komt is het echt niet gemakkelijk”, zegt de 24-jarige Akash. Hij geeft aan, in gesprek met Dagblad Suriname, dat hij recent zijn HBO-opleiding heeft afgerond en vanuit Nickerie naar Paramaribo heeft moeten verhuizen om voor een bedrijf te werken. Maar de kosten als jonge Surinamer zijn moordend voor hem.
Als iemand met weinig werkervaring verdien ik nauwelijks een 5.000 SRD per maand en daarmee moet ik zorgen voor voeding, de bus en ook nog betalen voor het appartementje waar ik in woon. Het is echt moordend. Laatst heeft de eigenaar de huurprijs weer verhoogd, waardoor ik nu aan het overwegen ben om een collega van mij te vragen om samen met mij de ruimte te huren. Zo kunnen wij de kosten ook delen”, geeft Akash aan.
Hij vertelt dat hij gehoopt had dat er enigszins rekening gehouden zou worden met personen die pas beginnen met werken, maar dat merkt hij helemaal niet.
“Integendeel denken verhuurders dat we geld kunnen toveren en aan ze geven. Alsof we valuta verdienen in dit land. Dan heb je nog zoveel regels waaraan je je moet houden, anders ben je je hele investering kwijt en slaap je dan over straat. Wanneer zullen de huurprijzen worden geordend?”, vraagt Akash zich af.
“Ik kan het helemaal niet meer”, zegt Renuka, een alleenstaande moeder van twee kinderen. Een huis huren in de huidige situatie is voor haar meer een strop om haar hals. “Nu kom ik al niet uit, dan hoe ga ik het doen met de huur van meer dan SRD 4.000? De huurprijzen zijn helemaal moordend en onrealistisch, dan heb ik nog kosten voor levensonderhoud. Het beste is als wij als Surinamers allemaal daadwerkelijk een perceel van de overheid kunnen krijgen, dan kan je beetje bij beetjes bouwen. Al sla ik een paar zinkplaten bij elkaar. maar dan heb ik tenminste rust en hoef ik geen dure huurprijzen te betalen. Ik hoop dat de regering deze belofte nakomt”, geeft Renuka aan.
TM
