De meeste kleine rijstboeren in Nickerie kampen met geldgebrek om kunstmest (ureum) te kopen voor de noodzakelijke bemesting van hun padieaanplant. Vele boeren hebben erop gerekend, dat ze de financiële compensatie die in april door president Santokhi aan hen was beloofd, ondertussen zouden ontvangen. Over de uitbetaling daarvan tasten boeren nog steeds in het duister.
Sommige boerenorgansaities hebben een lening aanvraag lopen bij het Nationaal Ontwikkelingsfonds voor Agribusiness (NOFA) voor de aankoop van kunstmest, maar de afhandeling daarvan duurt volgens hen veel te lang.
De padieaanplant moet ongeveer drie weken na inzaai de eerste bemesting ondergaan. Boeren die dit seizoen vroeg hebben ingezaaid, waren genoodzaakt nieuwe leningen bij de bank of bij een geldschieter aan te gaan om zodoende ureum te kunnen kopen voor de bemesting. Te laat bemesten van de padieaanplant heeft negatieve gevolgen voor de groei van de padieaanplant. Slechte oogstopbrengsten zijn daarvan het onvermijdelijke gevolg.
Boeren die laat hebben ingezaaid, en dus pas later tot bemesting moeten overgaan, kijken nog even de kat uit de boom, in de hoop dat de regering dezer dagen alsnog tot uitbetaling van de financiële compensatie zal overgaan. Het besef dat zulks een ijdele hoop is, begint bij steeds meer boeren langzaamaan door te dringen. Deze boeren zullen uiteindelijk genoodzaakt zijn om hun heil te zoeken bij geldschieters die woekerrente vragen. Die zijn veelal de opkopers en rijstverwerkers, aan wie zij straks over enkele maanden hun padieoogst moeten verkopen tegen “lage” opkoopprijzen.
De rijstsector krijgt dan opnieuw te maken met de steeds terugkerende situatie van ontevreden rijstboeren over hun hoge kostprijzen en lage opkoopprijzen. Aan de andere kant zullen de rijstverwerkers hun bekende verhaal ophangen, dat de prijs van rijst op de exportmarkt zo laag is, dat zij zich het niet kunnen permitteren om een goede opkoopprijs te bieden aan de boeren.
