In een opmerkelijke verkiezingsstrijd binnen de Nationale Democratische Partij (NDP) verloor Ramon Abrahams, die 24 jaar de eerste ondervoorzitter van de partij is geweest, van de huidige winnaar Jennifer Geerlings-Simons. Terwijl Simons 46 stemmen kreeg, stemden 23 kiesgerechtigden op Abrahams, uit een totaal van 71 uitgebrachte stemmen.
Abrahams gaf toe dat hij de verkiezingsuitslag niet had verwacht. Maar in de schaduwen van deze machtswisseling duikt een complottheorie op die de ronde doet binnen politieke kringen. Volgens deze theorie hebben we te maken met een zorgvuldig georkestreerd scenario, waarbij Abrahams zichzelf bewust als de “bad guy” heeft geofferd om de weg vrij te maken voor Simons als de “good girl”.
De theorie suggereert dat deze verkiezing niet zo democratisch was als het lijkt, maar eerder een opzettelijk geplande zet binnen een partij die in werkelijkheid geleid wordt door een dictatuur. Simons, die aanvankelijk bekendstond om haar controverse als voorzitter van de Nationale Assemblee, moest volgens dit complot naar voren komen als de moreel juiste keuze, waardoor ze de macht kon consolideren en de partijlijnen kon versterken.
Critici binnen en buiten de partij wijzen er ook op dat de NDP zich vaak presenteert als een democratische entiteit, terwijl haar machtsspelletjes meer weg hebben van een autocratische structuur. Hierdoor wordt de vraag opgeworpen of de partij werkelijk begaan is met democratische principes, of dat er meer duistere krachten aan het werk zijn.
Of deze theorie standhoudt, blijft nog te bezien, maar één ding is zeker: de schaduwwereld van de politiek zit vol verrassingen en onverwachte wendingen.
