Sinds de huidige regering in Suriname is aangetreden, is de slogan “friends and family” veelvuldig gelanceerd door anderdenkenden. Natuurlijk, deze slogan dient een hoger doel: de regering in een kwaad daglicht stellen. Want wie zou ooit denken dat een politiek leider zijn dierbaren een prominente plek zou geven? Schandalig!
Wat echter hilarisch is, is dat dezelfde politieke groepen die zogenaamd schoon zijn als een pasgewassen kinderslaapjurk, in werkelijkheid vaak erger zijn geweest in deze praktijken. En waarom niet? De truc zit ‘m natuurlijk in de familienaam!
Het probleem is nauwelijks zichtbaar, omdat de kinderen en echtgenoten uit niet erkende huwelijken niet dezelfde achternaam dragen. Oh, het geniale gebruik van concubinaat! Jarenlang verborgen ze hun geliefden achter geheimzinnige deuren en valse namen, alsof ze vergeten waren dat Suriname praktisch een grootse familiebarbecue is waar iedereen op een gegeven moment ofwel een vriend of een familielid is.
En eerlijk gezegd, zolang een tante of neef gekwalificeerd is voor de job, wat is dan het probleem? Misschien is het probleem dat de enigen die kwaad spreken, meestal degenen zijn die zichzelf in de spiegel niet kunnen aankijken zonder de geur van hun eigen hypocrisie te ruiken. Het zijn de sluipschutters van de politieke arena, altijd klaar om te wijzen terwijl ze verdrinken in de puinhopen van hun eigen misbruik.
Dus voordat we onze vingers wijzen en onze tongen klikken, laten we onthouden dat in Suriname iedereen familie en vriend is. En de echte schurken? Dat zijn degenen die het hardst schreeuwen maar hun eigen vervuilde geschiedenis verzwijgen.
