De Surinaamse middenstand, historisch gezien de ruggengraat van de samenleving, staat op het punt van verdwijnen. Tussen juni 2020 en eind maart 2023 is het gemiddelde maandloon dramatisch gedaald, van USD$ 875 naar slechts USD$ 200. Deze scherpe daling heeft verstrekkende gevolgen voor de armoede en de algehele welzijnsniveaus in het land.
“Deze cijfers zijn ongekend laag, zelfs vergeleken met de periode van militaire dictatuur en hyperinflatie”, benadrukt een lokale econoom in gesprek met een redacteur van Dagblad Suriname. Voorheen identificeerden Surinamers zich vaak als leden van de midden- of hogere middenklasse, maar de economische neergang heeft veel mensen gedwongen om hun sociale status te herzien. Nu zien meer mensen zichzelf als behorend tot de arbeiders- of zelfs lagere klasse.
Historisch gezien hing de zelfbenoemde sociale klasse van Surinamers sterk samen met hun inkomen en opleidingsniveau. Mensen met hogere inkomens en een universitaire opleiding beschouwden zichzelf vaker als behorend tot de hogere of hogere middenklasse. Aan de andere kant identificeerden die met lagere inkomens en alleen een middelbare schoolopleiding zich vaak als behorend tot de werkende of lagere klasse.
De samenwerking tussen het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Surinaamse regering heeft tot economische beleidsmaatregelen geleid, maar de effecten daarvan hebben nog geen brede welvaart gebracht. De groeiende ongelijkheid en de toenemende economische kwetsbaarheid benadrukken de dringende noodzaak van gerichte maatregelen om de middenstand te ondersteunen en economische stabiliteit te herstellen.
“Om de sociale cohesie en economische veerkracht te behouden, moeten we kijken naar duurzame economische oplossingen die een breed scala aan Surinamers ten goede komen”, concludeert de econoom. Het herstellen van het vertrouwen in de economie en het verbeteren van de levensstandaard van alle Surinamers blijven cruciale uitdagingen voor de regering en de gemeenschap als geheel.
